Ο Γιώργος Χελάκης γράφει για την ποιοτική διαφορά ανάμεσα σε Κροατία και Αγγλία που έφερε την πρώτη στον μεγάλο τελικό του Μουντιάλ

Ο Ζλάτκο Ντάλιτς δεν είναι προπονητής με σπουδαίο και μεγάλο βιογραφικό. Μεγάλες μπορεί να είναι οι τραπεζικές καταθέσεις του γιατί εκτός από την Κροατία και την Αλβανία, τα τελευταία χρόνια εξάσκησε το επάγγελμα του προπονητή στα Ηνωμένα Αραβικά Εμιράτα κι όσο νάναι…

Το φθινόπωρο του 2017 στα αποδυτήρια της Κροατίας γινόταν «μύλος». Οι παίκτες έδιωξαν μόνοι τους τον Αντε Τσάσιτς και ζήτησαν από τον πρόεδρο της Ποδοσφαιρικής Ομοσπονδίας της Κροατίας και φίλο τους Νταβόρ Σούκερ, έναν προπονητή που να μην τους μπερδεύει με περίπλοκα συστήματα και άσκοπες -κατά τη γνώμη τους- αναλύσεις των αντιπάλων. Η παλιά μεγάλη δόξα του κροατικού ποδοσφαίρου τους έκανε την χώρα και έφερε στον πάγκο της ομάδας τον 52χρονο Ζλάτκο Ντάλιτς. Ούτε περίπλοκα συστήματα ούτε περιττές εξυπνάδες σε παίκτες που αγωνίζονται στην Ρεάλ , την Μπαρτελόνα , την Λίβεςρπουλ, την Ατλέτικο Μαδρίτης και την Ιντερ. Αυτοί ξέρουν και καμιά φορά ξέρουν καλύτερα. Η Κροατία παίζει στα μπαράζ με την Ελλάδα, της ρίχνει τέσσερα στο Ζάγκρεμπ και ο Ντάλιτς αρχίζει μια χαρά την καριέρα του στην Εθνική Ομάδα εξασφαλίζοντας την πρόκριση στα τελικά του Μουντιάλ. Τα πράγματα ήταν ξεκαθαρισμένα από την αρχή. Οικογενειακό κλίμα και ορθολογική διαχείριση των αστέρων της ομάδας. Μόνη εξαίρεση ο Κάλινιτς που αρνήθηκε να μπει αλλαγή στο ματς με την Νιγηρία και αμέσως πήγε σπίτι του.

Γιλέκο σαν στενός κορσές…

Η Αγγλία του Σαουθγκέιτ καθυστέρησε όσο γινόταν την παραμονή της στα γήπεδα της Ρωσίας. Αν η Κροατία είναι ομάδα των σπουδαίων παικτών που την απαρτίζουν, η Αγγλία είναι ομάδα του προπονητή. Αυτός προχώρησε σε ανανέωση, αυτός διάλεξε τρεχαλατζήδες, αυτός τους έβαλε να παίζουν άμυνα για να μην αιφνιδιαστούν. Αυτός τους έμαθε να κάνουν κομπίνες στις στημένες φάσεις και να σκοράρουν. Ό,τι μπορούσαν να μάθουν τους το έμαθε. Να τους μάθει και την μπάλα που ξέρουν οι Κροάτες ήταν αδύνατο.

Ο Σαουθγκέιτ είναι ένας ατσαλάκωτος προπονητής σφιγμένος πάντα κάτω από το γιλέκο με το οποίο συνοδεύει την γραβάτα και το πουκάμισο του. Ο Ντάλιτς φοράει πουκάμισο χωρίς γραβάτα κι είναι απλά, ένας από τους πολλούς της Κροατικής αποστολής. Μετά το τέλος του ματς με την Αγγλία, ο Βρσάλικο τον πέταξε στο χορτάρι κι έπεσε από πάνω του πανηγυρίζοντας. Τέτοια σκηνή δεν θα μπορούσαν να την διανοηθούν οι Αγγλοι διεθνείς με τον προπονητή τους. Ο Ντάλιτς έστειλε τους παίκτες του να παίξουν με βάση τις δυνατότητές τους. Κι επειδή ήταν καταφανώς μεγαλύτερες των αντιπάλων τους νίκησαν και θα παίξουν στον μεγάλο τελικό. Ο Σαουθγκέιτ τους έστειλε με μια σειρά όρους και μεταβλητές που αν ίσχυαν θα μπορούσαν να κλέψουν το παιχνίδι και να περάσουν Δεν ίσχυσαν γιατί οι Κροάτεςς μετά τον αιφνιδιασμό από το γκολ αλά Μπέκαμ του Τρίπιερ, συνήλθαν και πάτησαν τους αντιπάλους τους βάζοντας την μπάλα στο χορτάρι.

Τι να το κάνει το σύστημα ο Μόντριτς…

Όταν διαθέτεις παίκτες της αξίας του Μόντριτς, του Ράκιτιτς, του Μάντζουκιτς και του Πέρισιτς δεν χρειάζεται να αναλίσκεσαι σε περίεργα συστήματα και περίπλοκες διατάξεις. Βάζεις τέσσερις στην άμυνα, τρεις στο κέντρο, τρεις στην επίθεση και περιμένεις να αποδείξουν την ανωτερότητά τους στο γήπεδο. Μια χαρά είναι ο Τρίπιερ με τον Γουόκερ αλλά ο Πέρισιτς με την ταχύτητά του τους άφησε αγάλματα στην φάση του γκολ της ισοφάρισης. Καλός στόπερ είναι ο Στόουνς αλλά στην φάση του νικητήριου γκολ δεν κατάλαβε πως βρέθηκε μπροστά του ο Μάριο Μάντζουκιτς. Πάσχιζαν οι Αγγλοι να βρουν με βαθιές μπαλιές τον Κέιν και τον Στέρλινγκ αλλά δεν τα κατάφερναν. Τους έλλειπε ένας παίκτης με οργανωτικά προσόντα να κατευθύνει το παιχνίδι τους και να περνάει τις τελικές πάσες. Ολόκληρη Αγγλία με σαράντα εκατομμύρια πληθυσμό δεν μπορεί να βγάλει έναν τέτοιο χαφ. Η μικρή Κροατία με μόλις τεσσεράμισι εκατομμύρια βγάζει τον Μόντριτς, τον Ρίκιτιτς και πάει λέγοντας. Αν υπήρχε τέτοιος στο αγγλικό ποδόσφαιρο προφανώς δεν τον ξέραμε και θα τον έχει φωνάξει ο Σαουθγκέιτ.

Η Κροατία που είχε δείξει τα δόντια της φιλοδωρώντας με τρία γκολ την Αργεντινή του Μέσι, έδειξε πως στο ποδόσφαιρο υπάρχει χώρος που δεν μπορούν να το καλύψουν οι προπονητές και τα συστήματά τους. Ούτε οι ποδοσφαιριστές-υπεραθλητές που τρέχουν πολύ, συγκρούονται με δύναμη και πηδούν πολύ ψηλά. Για όλους αυτούς θα βρίσκεται ένα μικρόσωμος Μόντριτς που ζωγραφίζει στο γήπεδο κι ένας αέρινος Πέρισιτς που τριπλάρει τον αντίπαλο με όλους του τρόπους. Κι όδο υπάρχουν τέτοιοι και δεν τους σκοτίζουν οι προπονητές με τα συστήματά τους και τους αφήνουν να παίζουν την μπάλα που ξέρουν τόσο το καλύτερο για τις ομάδες και για όλους εμάς που αγαπάμε το άθλημα.

Η Κροατία ήταν να πάει τελικό και στο Μουντιάλ του 1998. Της στέρησε την δυνατότητα η Γαλλία που την νίκησε, πήγε στη θέση της και κατέκτησε το τρόπαιο κόντρα στην Βραζιλία. Τώρα οι Κροάτες θα βρουν τους Γάλλους στον τελικό και καθόλου δεν τους πειράζει που οι αντίπαλοί τους θεωρούνται το φαβορί…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here