200 λέξεις για την παράσταση της Ιφιγένειας στο Άργος Ορεστικό

Χρωστάω στον εαυτό μου να πω και να σας πω για την χθεσινή παράσταση. Στον άρτιο χώρο (που όμοιός του δεν υπάρχει στον νομό) του πολιτιστικού κέντρου Άργους Ορεστικού, από την θεατρική ομάδα του αντίστοιχου συλλόγου, με ψυχή της παράστασης όλα τα παιδιά που συμμετείχαν, αλλά και την σπουδαία  σκηνοθέτιδα  Αργυρώ Γεωργίου- Αποστολίδου,  είδαμε την Ιφιγένεια εν Αυλίδι και η ψυχή μας χάρηκε πολύ.

Της Ντίνας Αγράμπελη

Με γαργαλάει η γλώσσα μου να πω, πως με εντυπωσίασε το πλήθος του θεατρόφιλου κοινού. Ο χώρος γέμισε και τα 550 περίπου καθίσματα που διαθέτει αποδείχτηκαν λίγα για τις ανάγκες που παρουσιάστηκαν. Να πω, πως οι ερασιτέχνες ηθοποιοί της παράστασης δεν είχαν τίποτα να ζηλέψουν από επαγγελματίες, η φρεσκάδα και η αγάπη τους γι’ αυτό που παρουσίαζαν ισοβαθμίστηκε  και ισορρόπησε τέλεια με το άγχος και την απειρία τους επάνω στο σανίδι.

Με γαργαλάει η καρδιά μου να πω για το χειροκρότημα του κόσμου. Που δεν ξέρω πως μετριέται και αν υπάρχει χειροκροτημόμετρο, αλλά το χθεσινό ήτανε πραγματικά ένα δώρο για όλη την αίθουσα, θεατές και ηθοποιούς. Ανέβαινε και ψήλωνε η κλίμακά του και τόσο πολύ πλημμύριζε τον χώρο που στο τέλος όλοι γίναμε ένα χειροκρότημα, όρθιοι-καθιστοί, πάνω και κάτω από την σκηνή, φωτεινά πρόσωπα, χέρια γενναιόδωρα, καρδιές ανοιχτές, στην πλάτη ιερή ανατριχίλα.

Μπράβο παιδιά, και σε άλλα με υγεία. Μας είναι απαραίτητες αυτές οι στιγμές, ψηλώνουμε μέσα μας και αφηνόμαστε στην ομορφιά τους.