Ανήμπορα χρόνια

Γέρασε ο Κόσμος. Το πρόσωπο της ανθρωπότητας γέμισε ρυτίδες. Αδυνατεί να παράγει νέα, υγιή  κύτταρα για το παιδί του αύριο ή έστω να φορέσει την αναπλαστική της  μάσκα  προσποιούμενη πως νοιάζεται. Γκρίζοι κρόταφοι και μια ξέθαμπη  ίριδα  προμηνύουν  για τα ανήμπορα χρόνια. Γιατί, ανήμποροι είμαστε αφού δε μπορούμε να αγαπηθούμε και να συμπορευτούμε κάτω από τον ίδιο ουρανό.

Της Μαρίας Πολίτη

Γέρασε και η Ελπίδα, αφού μετρά άψυχα παιδικά κορμιά στολισμένα με αίμα. Κουράστηκαν οι δρόμοι να φιλοξενούν ερείπια. Τα τελευταία δέντρα έδωσαν καταφύγιο στους κατατρεγμένους, που όμως δεν θα ΄ναι οι τελευταίοι. Τους σκέπασαν με τα φύλλα τους, τους ψιθύρισαν δυο λόγια παρηγοριάς και τους τραγούδησαν το τραγούδι του αποχαιρετισμού μ΄ένα φιλεύσπλαχνο θρόισμα. Ματώνει η γη από τους τόσους στεναγμούς. Δε μπορεί να χωνέψει τους τόνους φρίκης και αδικίας που φωλιάζουν τα σπλάχνα της. Δε μπορεί να σωπάσει μέσα της τις κραυγές της απελπισίας, δε μπορεί να ξεχάσει τα αθώα βλέμματα που θάφτηκαν πριν καν ανθίσουν στο φως.

Γέρασε και η ψυχή. Τα μικρά της άυλα σωματίδια διασπάστηκαν στο ζοφερό χρώμα της νύχτας. Νύχτωσε ψυχή μου και πάντα νύχτα θα δείχνει το ρολόι. Το φως φοβάται να αντικρύσει αυτό τον κόσμο. Θάφτηκε κάτω από γκρεμισμένα σπίτια και αδικοχαμένα κορμιά. Μένει οικειοθελώς  εγκλωβισμένο κάτω από σωρούς σκόνης μήπως και φωτίσει για λίγο την Ελπίδα πριν πεθάνει για πάντα.

Γέρασε και το όνειρο. Δεν υπάρχουν αστέρια στον ουρανό για να συντροφεύσουν τα όνειρα για το μέλλον. Σκεπάστηκαν από την πυκνή ομίχλη των όπλων και των χημικών. Ούτε μια αχτίδα ήλιου δε γλίτωσε. Πως θα ζεσταθούν τώρα οι καρδιές των ανθρώπων;  Ο ήλιος δεν κατοικεί  πια σ΄αυτό τον αιματοβαμμένο παράδεισο. Δεν μπορείς να καταλάβεις αν είναι μέρα ή νύχτα, καθώς οι στιγμές μοιάζουν όλες ίδιες. Λουσμένες με φόβο, ποτισμένες με αίμα. Μέρες θαμπές κονιορτοποιημένες από την ηχώ του θανάτου. Νύχτες λουσμένες στο φως των πυροβολισμών. Εκρήξεις φωτός σ΄ένα παγερό σκοτάδι που μυρίζει πόλεμο και ακρωτηριασμένα μέλη.

Γέρασε ο άνθρωπος. Όσο κι αν προσπαθεί να πλαστογραφήσει το εισιτήριο για μια άλλη νεότητα, παραμένει το χείριστο κακέκτυπο της ήδη γερασμένης ανθρωπιά του.  Γέρασε γιατί γέρασε ο άνθρωπος μέσα του. Γέρασε γιατί σκότωσε παιδιά. Γέρασε γιατί σκότωσε το παιδί μέσα του. Όσες Μεγάλες Εβδομάδες κι αν περάσουν, αυτό το παιδί δεν πρόκειται να αναστηθεί. Όσες νηστείες κι αν περάσει το σώμα, αν δεν  σηκωθεί η ψυχή , αυτό το παιδί θα παραμένει θαμμένο κάτω από ατάκτως εριμμένες αμαρτίες. Μπορεί σε όλο τον κόσμο να νυχτώνει την ίδια πάντα ώρα, αλλά για την ανθρωπότητα έχει ήδη νυχτώσει και είναι αργά. Τι να τις κάνω τις εξερευνήσεις στο διάστημα και τα ταξίδια σε μακρινούς γαλαξίες, όταν ανάμεσά μας στέκουν ολόκληρα σύμπαντα;

Η προοπτική για μια μελλοντική εγκατάσταση στο φεγγάρι ή Αλλού παρουσιάζει ένα κάποιο ενδιαφέρον- δε λέω-  αλλά τι γίνεται με τις αποστάσεις που χωρίζουν τον Άνθρωπο από τον Άνθρωπο;