Κατά Μάρκον ανάγνωσμα: Φίλε αγρότη, πάνε και τα ασπρόρουχα…

Μας ήρθε και ο υπουργός της Αγροτικής Ανασυγκροτήσεως (που ‘λεγε κι ο Μαυρογιαλούρος), κι είπε να αγαπάμε την ΚΑΠ και την ΕΕ και τα υδρόμετρα, γιατί ο δρόμος είναι ευρωπαϊκός, κι ίδρωσε και ξεΐδρωσε, αλλά σκούρα τα πράματα φίλε αγρότη…

Βλέπεις και τις φωτό εκ Παρισίων. Που και μνημόνια δεν έχουν, και βγάλανε και φιλελέ φιλέλληνα. Αλλά τα σταφύλια ξεβράκωτοι τα μάσανε. Τώρα θα μου πεις, μπορεί να ναι και βλαμμένοι. Αλλά ξεβράκωμα από βλάψιμο, παλεύεται. Από φτώχεια;

Γιατί λίγο ο ΕΛΓΑ, που την έχει την Καστοριά στα μαύρα τα κατάστιχα, λίγο ο ΕΦΚΑ που θέλει τα χρωστούμενα «νταγκα ντάγκα», λίγο η τρόικα που θέλει αγροτική ανάπυξη να ανακληθεί η μείωση του ΦΠΑ στα αγροτικά εφόδια από το 24% στο 13%, λίγο που η Κίνα βγάζει φασόλι… Καστοριανό με τη σέσουλα, λίγο που οι 39 βαθμοί (Κελσίου) δεν είναι καύσωνας, κι είναι οι 40 (βαθμοί Κελσίου), λίγο που ρίχνει στα μήλα κάτι χαλάζια περιποιημένα, άστα να πάνε…

Κρύβε τα ρούχα σου, αγρότη, μην έχουμε τα καλά των γαλλικών χωραφιών. Και μετά βγάζουμε τίτλους «ΣΟΚ στα Λακώματα – Γυμνοί οι αγρότες» κι άντε να εξηγήσουμε ότι η ελπίδα έρχεται κι ότι η ανάκαμψη είναι στο δρόμο…

Αντί επιλόγου

«Οι άνθρωποι ζητάνε να ζήσουν μια ζωή πρεπούμενη και να αναθρέψουν τα παιδιά τους. Και σαν γεράσουν πια, να κάθονται στην πόρτα τους και ν’ αγναντεύουν το ηλιοβασίλεμα. Και όσο είναι νέοι, να χορεύουν, να τραγουδούν και να πλαγιάζουν μαζί. Θέλουν να τρώνε, να μεθούν και να δουλεύουν».

Τα Σταφύλια της Οργής, Τζον Στάινμπεκ,1939