Και κάπως έτσι, από το πουθενά, ζήσαμε ένα deja vu από κλαμπο-μπουζούκια του 2004. Χωρίς όμως τη λάμψη και τα λεφτά του 2004…

Του Μάρκου Πετρόπουλου

Ξεκινάω με το αυτονόητο για να μην παρεξηγούμαστε. Εμένα δε μ’ αρέσει ο Αναστασιάδης, δεν τον ήξερα καθόλου. Αυτό όμως είναι πρόβλημά μου. Έχω ξεσαλώσει με χειρότερα. Δεν ενδιαφέρει, όμως, κανέναν, τι αρέσει και τι δεν αρέσει σε εμένα.

Αλλά η κεντρική σκηνή ενός φεστιβάλ, μεγέθους River Party (ναι είναι μεγάλο φεστιβάλ με 40 χρόνια ιστορία) δεν είναι πίστα και καλά κάνει. Και βασικά, καμιά σκηνή δεν είναι πίστα. Η συναυλία είναι συναυλία και οι πίστες, πίστες.

Την Παρασκευή, λοιπόν, ακούσαμε Μητροπάνο, Χαρούλη, νησιώτικα(!), Ζιώγαλα, Red Hot chilli Peppers, ρεμπέτικα και ζεϊμπέκικα, εκτελέσεις απαράλλαχτες και με προσπάθεια μιμητισμού.

Και μαζί φιγούρες, λευκά φανελάκια και τσαχπινιές, «χέρια ψηλά», attitude Κυριακάτικου σόου στον ΑΝΤ1.

Κι όλα τόσο κουραστικά παλιά, βγαλμένα από μπουζούκια της παραλιακής στην Αθήνα στο δεύτερο πρόγραμμα. Αυτό των 4:30 με 6 το πρωί. Που η πίστα ανοίγει στο κοινό, οι παραγγελιές ικανοποιούνται, και τα «περνάμε καλά» ξεφωνίζουν με echo από τα ηχεία.

Κι ο κόσμος παγωμένος, μουδιασμένος. Πήγαινε να πάρει μπίρα και δεν τους ξαναέβλεπες.

Δεν πάει έτσι. Δεν μπορείς να βγαίνεις στην κεντρική σκηνή ενός φεστιβάλ με το μεγαλύτερο μέρος του «προγράμματος» να είναι τραγούδια άλλων. Κι αυτά χωρίς συνοχή, χωρίς, τουλάχιστον, να έχουν μια λογική συνέχεια, μια θεατρικότητα, ας πούμε, ένα σενάριο.

«Λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα». Και κουτάκια να εκσφενδονίζονται στη σκηνή. Καλό είναι να φεύγουν κουτάκια; Όχι, αλλά πάντα έφευγαν, πάντα θα φεύγουν. Όταν ο καλλιτέχνης δε σέβεται τη σκηνή, είναι μοιραίο να τσινίσει ο κόσμος. Θέλει ανακλαστικά η σκηνή.

Και η Σάττι ένα τραγούδι έχει αλλά έκανε τίμιο λάιβ. Το οργάνωσε, το μόνταρε, το δραματοποίησε, το καλούπωσε και το παρουσίασε με αξιοπρέπεια. Του Δήμου Αναστασιάδη ήταν μία κακή συναυλία. Ειλικρινά.

 

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here