Η οικογενειακή τραγωδία στους Αγίους Αναργύρους φέρνει στο προσκήνιο τα κενά στην ψυχολογική υποστήριξη και αξιολόγηση των αστυνομικών καθώς ο Χρήστος Ζαπανιώτης διαπιστώθηκε πως είχε μπει στην ΕΛ.ΑΣ. το 1992 και πέρασε από ψυχομετρικά τεστ μετά από 19 χρόνια, το 2011.

Από το 2006 που συστάθηκε η υπηρεσία καταλληλότητας οπλοφορίας, έχουν εξεταστεί μόλις 27.000 αστυνομικούς σε σύνολο περίπου 55.000 σύμφωνα με τον Ελεύθερο Τύπο. Ουσιαστικά, 28.000 άτομα δεν έχουν περάσει από αξιολόγηση.

Από όσους έχουν εξεταστεί, οι 350 αφοπλίστηκαν, δηλαδή ένα ποσοστό 1,56%, με το εκτιμώμενο ποσοστό στο σύνολο του αστυνομικού προσωπικού να κυμαίνεται στο 3%.

Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι μόλις 11 είναι οι ειδικοί επιστήμονες που διενεργούν ψυχολογικούς ελέγχους στους αστυνομικούς, αν και οι υγειονομικές υπηρεσίες της αστυνομίας διαθέτουν συνολικά 48 άτομα ειδικούς επιστήμονες, σύμφωνα με το δημοσίευμα.

Επίσης η Γραμμή Ψυχολογικής Υποστήριξης της ΕΛ.ΑΣ. από τον Μάρτιο έως τον Νοέμβριο του 2017 δέχτηκε 606 κλήσεις. Από αυτές, οι 228 έγιναν από άνδρες, οι 308 από γυναίκες ενώ συνολικά ήταν 208 εν ενεργεία αστυνομικοί, 12 συνταξιούχοι, 159 μέλη (π.χ. πολιτικό προσωπικό) και 227 άλλες περιπτώσεις. Επιπλέον, 70 ήταν οι αναπάντητες κλήσεις που για τους επιστήμονες της ΕΛ.ΑΣ. έχουν τη σημασία τους. 180 κάλεσαν για να ζητήσουν ενημέρωση, 106 ψυχολογική υποστήριξη, 201 συμβουλευτική και 119 ζήτησαν άλλους τρόπους βοήθειας.

Όσον αφορά την περίπτωση του 47χρονου αρχιφύλακα που σκότωσε τη σύζυγο, την πεθερά και την κόρη του ενώ στη συνέχεια αυτοκτόνησε, o αστυνομικός διευθυντής Υγειονομικού, στέλεχος στο Ψυχιατρικό-Ψυχολογικό Τμήμα ΕΛ.ΑΣ. και επιστημονικός υπεύθυνος της τηλεφωνικής γραμμής ψυχολογικής στήριξης της αστυνομίας, Μανώλης Κουφάκης δήλωσε στον Ελεύθερο Τύπο:

«Η μεγαλύτερη διαχείριση είναι η κρίση στην οικογένειά μας και στο σπίτι μας.Εκεί μπορώ να πω ότι μεταλλασσόμαστε όλοι. Είναι πολύ δύσκολο να διαχειριστούμε την καθημερινότητά μας. Άνετα μπορεί κάποιος να είναι δόκτωρ Τζέκιλ και κύριος Χάιντ. Το περιστατικό που συζητάμε δεν είναι εξαίρεση, εύχομαι να μη βγω αληθινός, αλλά θα το ζήσουμε και στο μέλλον».

»Ο συγκεκριμένος άνθρωπος ήταν υπεράνω πάσης υποψίας. Πρώτον υπηρετούσε σε μία πολύ καλή υπηρεσία της Ελληνικής Αστυνομίας στο πλευρό ενός πρώην πρωθυπουργού, με άλλες παραστάσεις, με άλλη καθημερινότητα και θα έλεγα και όχι δύσκολο αστυνομικό έργο. Φανταστείτε ότι ο κ. Σημίτης είπε για τον συγκεκριμένο ότι ήταν υπόδειγμα, εξαίρετος, διαμάντι. Ακόμη και την προηγούμενη εβδομάδα, αν έφθανε με ένα εισηγητικό άριστο από τους προϊσταμένους του, από τον πρώην πρωθυπουργό ως πολύ καλός και εξαίρετος στη δουλειά του χωρίς τίποτα στον φάκελό του, δεν θα υπήρχε κίνητρο και λόγος από την εξέτασή του 10-20 λεπτά να έχω διαφορετική γνώμη. Η ανθρώπινη συμπεριφορά δεν προβλέπεται, μπορεί να έχει παραμέτρους, μπορεί να έχει κάποια στοιχεία, αλλά δεν μπορούμε να είμαστε κάθετοι στην επόμενη κίνηση του κάθε ανθρώπου, να προβλέψουμε τι θα κάνει επακριβώς».

Ο κ. Κουφάκης επισημαίνει πως «για να απευθυνθεί κάποιος σε ειδικό ψυχικής υγείας παραμένει ακόμη ταμπού στην Ελλάδα. Πολλές φορές κάνουμε το εξής μεγάλο λάθος, δεν θέλουμε το πρόβλημα να βγει έξω από το σπίτι μας. Αυτό είναι το τραγικό. Πρέπει ουσιαστικά να μιλήσουμε, όταν μιλήσουμε, μόνο κερδίζουμε, για τον απλούστατο λόγο ότι κάποιος έχει περισσότερη εμπειρία, έχει δει περισσότερα περιστατικά, έχει ζήσει καταστάσεις και θα βοηθήσει και εμάς και την οικογένειά μας και όχι να φθάνουμε σε καταστάσεις σας αυτές τις τελευταίες. Απαραίτητη προϋπόθεση παραμένει η βοήθεια των προϊσταμένων, του ατομικού δελτίου του κάθε αστυνομικού, δηλαδή τι χρόνια υπηρεσίας έχει, οικογενειακή κατάσταση, αν έχει ποινές, αν έχει καμία επίπληξη κατά την υπηρεσία, αν έχει δημιουργήσει προβλήματα σε ιδιώτες, αν έχει εμπλακεί σε οτιδήποτε, είναι ένα σημαντικό εργαλείο για εμάς να ξεκινήσουμε την παρέμβαση».

Πηγή: reader.gr

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here