(Νταντ)ηχήσεις: 19 χρόνια πριν ο κόσμος αποχαιρετά τη Φλέρυ

19 χρόνια πριν φεύγει από τη ζωή η Ελευθερία Παπαδαντωνάκη με το ψευδώνυμο Φλέρυ Νταντωνάκη, που έμελλε να μεθύσει με τη φωνή της τους μουσικόφιλους όπου γης

Φεύγει για τις γειτονιές των αγγέλων στις 18 Ιουλίου το 1998 στα 61 της η Ελευθερία Παπαδαντωνάκη, κόρη σκηνοθέτη του βωβού κινηματογράφου που έμελλε να μεθύσει με τη φωνή της τους μουσικόφιλους όπου γης. Εκτός από Ιστορία και Φιλολογία, σπουδάζει στις ΗΠΑ και υποκριτική. Την κερδίζει, ωστόσο, το τραγούδι. Εμφανίζεται σε κλαμπ της Νέας Υόρκης. Κατακτά το αμερικανικό κοινό με τον πρώτο της δίσκο, που κυκλοφορεί το 1965.

Ληξιαρχική πράξη καλλιτεχνικής φύσεως την κάνει παγκοσμίως γνωστή με το ψευδώνυμο Φλέρυ Νταντωνάκη. Αντιστέκεται στη χούντα εξαρχής και γνωρίζεται με τη Μελίνα Μερκούρη στις συναυλίες για την ανατροπή των Συνταγματαρχών. Το 1970 συναντιέται με τον Μάνο Χατζιδάκι, με τον οποίο ηχογραφεί δημοτικά, ρεμπέτικα, λαϊκά και ελαφρά άσματα. Στα 1972 η συνεργασία τους απογειώνεται με τον «Μεγάλο Ερωτικό».

Επισημαίνει στο οπισθόφυλλο του LP «Λειτουργικά» ο συνθέτης: «Η Φλέρυ είναι ανεπανάληπτη ακόμα και όταν δοκιμάζει… Της είχα πει πως μια αληθινή τραγουδίστρια περιέχει την τεχνική τελειότητα της Σβάρτσκοπφ και τη γήινη αμεσότητα της Νίνου και η Φλέρυ στο ντοκουμέντο αυτό αποδεικνύει περίτρανα πως είναι μια αληθινή τραγουδίστρια». Η ίδια εξηγεί πώς προσεγγίζει τις ερμηνείες της σε ραδιοφωνική συνέντευξη στον Αγγελο Κουτσούκη.

Ράβοντας και κόβοντας με πειθαρχία και αυτοσυγκέντρωση τις νότες και τον λόγο. «Παίρνω ένα ποίημα, αν είναι του Καβάφη θα πρέπει να διαβάσω όλα τα ποιήματα του Καβάφη, θα πρέπει ίσως να διαβάσω και το “Κουαρτέτο” του Νταρέλ, για να μπορέσω να “πιάσω” τις μυρωδιές, τις αισθήσεις, την ομορφιά της Αλεξάνδρειας, για να μπορέσω να αποδώσω τον Καβάφη».

Υψώνεται στις υποχθόνιες εκτάσεις της ύπαρξης είτε βρίσκεται στη σκηνή είτε στο στούντιο. «Οταν προσπαθώ να τραγουδήσω, είναι σαν να προσπαθώ να γεννήσω ένα παιδί. Μου είναι τόσο δύσκολο να πω ένα τραγούδι και γι’ αυτό όταν με ρωτάνε “μα, γιατί, κυρία Νταντωνάκη, δεν τραγουδάτε;” απαντώ “γιατί δεν είναι εύκολο”. Δεν είναι να βγει η φωνή σου, πρέπει όλο σου το είναι, όλη σου η ύπαρξη να λέει το τραγούδι». Αυτά τα ολίγα για να θυμόμαστε το ατίθασο αηδόνι που χάραξε ανεξίτηλα το βινύλιο της ψυχής μας.

Πηγή: www.efsyn.gr