Έφυγες, έτσι ξαφνικά και απροσδόκητα, όπως ο Μαγιάτικος ήλιος που ξαφνικά κρύβεται πίσω από τα σύννεφα…όπως το βιαστικό πουλί που πάει να ανακαλύψει νέους τόπους..έτσι μας έφυγες και δεν προλάβαμε να σου πούμε ούτε ένα “γεια”..
Αντίο λοιπόν Γιάννη μας, καλό ταξίδι!! Όπου και να πας να συνεχίσεις να αγωνίζεσαι έτσι όπως πάντα έκανες, με ελπίδα, με αισιοδοξία, με ανιδιοτέλεια. Ένας αγωνιστής του κόσμου τούτου, μια καρδιά γεμάτη αγάπη και καλοσύνη για τον άνθρωπο. Ήθελες έναν κόσμο που να χωράει όλους τους ανθρώπους μέσα χωρίς καμία εξαίρεση..ήθελες έναν κόσμο δίκαιο, αληθινό και μερικές φορές ουτοπικό, άπιαστο..Ώρες κουβέντας για να βρούμε ποιο είναι το λάθος στον κόσμο τούτο! Δεν την βρήκαμε την άκρη, ή μάλλον τη βρήκαμε εν μέρει..
Αυτό ήταν και το όνειρό σου, αυτός ήταν και ο αγώνας σου.
Δεν θα σταθώ στα καθημερινά και τετριμμένα παρά μόνο σ’ αυτό:
”Ο άνθρωπος αξίζει και πρέπει να ζει με αξιοπρέπεια..”
δική σου η ρήση, δικό σου και το copyright!!
Γεια σου Γιάννη μας, καλή αντάμωση..
Μου έμαθες πολλά..σ’ ευχαριστώ (και είναι τόσο λίγο)!!!
Μαγδαληνή

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here