Β. Γκάτζιου: «Θα ήθελα να δοκιμάσω στο εξωτερικό- Ονειρεύομαι διάκριση με την Εθνική»

Η ενασχόλησή της με το άθλημα άρχισε όπως των περισσοτέρων: ένας γυμναστής κατά την επίσκεψή του στο δημοτικό σχολείο της την προέτρεψε να ασχοληθεί με το χάντμπολ, μιας και ήταν και αριστερόχειρη.

Η Βάσια Γκάτζιου όχι μόνο το ακολούθησε, αλλά κατάφερε να πρωταγωνιστήσει, καταφέρνοντας να πανηγυρίσει τα δύο τελευταία χρόνια, ισάριθμα νταμπλ με τον ΠΑΟΚ.  

Εκτός από τον αθλητισμό, η διεθνής Καστοριανή σπουδάζει Διοίκηση Επιχειρήσεων με κατεύθυνση τα τουριστικά και όπως μας λέει, όταν ολοκληρώσει τις σπουδές της σκέφτεται την προοπτική του εξωτερικού.  

Σε συνέντευξη που παραχώρησε στο e-handball.gr αναφέρει πως επιθυμεί να συνεχίσει να αγωνίζεται στον ΠΑΟΚ,  την πιο έντονη στιγμή της στο άθλημα, τι θεωρεί επιτυχία μετά από 10 χρόνια και πώς διάλεξε τη Θεσσαλονίκη για να αρχίσει την καριέρα της. Προηγουμένως όμως, ρωτήσαμε τη Βάσια για την περίοδο της καραντίνας.  

Αναλυτικά η συνέντευξη της στο e-handball.gr και τη Φωτεινή Κρεμαστιώτη  

Πώς αντέδρασες τον Μάρτιο όταν σας ανακοίνωσαν ότι δεν θα έχετε προπόνηση την επόμενη μέρα;  

«Νόμιζα ότι θα ήταν για δύο εβδομάδες αλλά τελικά ήταν δύο μήνες. Έφυγα από τη Θεσσαλονίκη με πέντε ρούχα (γέλια). Κανείς δεν περίμενε κάτι τέτοιο. Τώρα κάνουμε προπονήσεις στην Καστοριά, όπου και θα παραμείνω για να δώσω εξ αποστάσεως τα μαθήματα της εξεταστική μου. Όσον αφορά στις προπονήσεις με τον ΠΑΟΚ δεν μας έχουν πει ακόμα κάτι». 

Έμαθες ή ανακάλυψες κάτι για τον εαυτό σου κατά τη διάρκεια της καραντίνας;  

«Προσπάθησα να κάνω μια σωστή διατροφή, να μην ξεφεύγω αρκετά και το κατάφερα πολύ καλά. Με βοήθησε η καραντίνα σε αυτό το σημείο, καθώς έτρωγα σπιτικό φαγητό».  

Του χρόνου πού θα βρίσκεσαι; 

«Είμαι στον ΠΑΟΚ με υποσχετική. Ακόμα δεν έχουμε ξεκινήσει συζητήσεις, όμως θέλω να παραμείνω. Τα τρία τελευταία χρόνια που βρίσκομαι στην ομάδα είμαι πολύ ευχαριστημένη». 

Γιατί επέλεξες αυτό το άθλημα; Είχες δοκιμάσει και κάποιο άλλο, αλλά αυτό σου κέντρισε το ενδιαφέρον;  

«Ναι είχα δοκιμάσει στο Γυμνάσιο κωπηλασία για ένα χρόνο. Ήταν ο χρόνος που είχα σταματήσει το χάντμπολ και ασχολήθηκα με αυτό, αλλά επέστρεψα στο χάντμπολ. Πάντα αυτό μου ταίριαζε περισσότερο μπορώ να πω και ως σωματότυπος. Γενικά τα χαρακτηριστικά που έχει ως άθλημα είναι πολύ ωραία, η μαχητικότητα, η ομαδικότητα, η τακτική είναι πολύ ενδιαφέροντα». 

Ποτέ διαπίστωσες ότι μπορείς να ασχοληθείς και πιο σοβαρά με το άθλημα;  

«Νομίζω το συνειδητοποίησα τη στιγμή που έδινα πανελλήνιες, γιατί την πρώτη φορά δεν έγραψα καλά και επέλεξα να πάω να παίξω χάντμπολ στη Θεσσαλονίκη δηλαδή μακριά από το σπίτι μου, όπου εκεί διάβασα ξανά για τις εξετάσεις. Ήταν μια σημαντική απόφαση για να κάνω κάτι τέτοιο σε εκείνη την ηλικία και είπα: «ας το πάρω πιο σοβαρά και να δούμε πού θα βγει». Μέχρι στιγμής όλα είναι μια χαρά δόξα τω Θεώ». 

Έως τώρα ποια θεωρείς την πιο έντονη στιγμή σου στο χάντμπολ;  

«Εντάξει, δεν συγκρίνεται όταν κατακτάς ένα κύπελλο και ένα πρωτάθλημα. Είναι η μεγαλύτερη ικανοποίηση που μπορεί να έχει ένας αθλητής, γιατί προσπάθησε από την αρχή της χρονιάς για αυτό».  

Έχεις από κάποιον προπονητή παραπάνω ερεθίσματα;  

«Από όλους τους προπονητές παίρνουμε, αλλά σίγουρα με κάποιους η χημεία που έχουμε είναι διαφορετική και μαθαίνεις κάτι παραπάνω. Ο Ηλίας Τάρες ήταν αυτός που μας προπονούσε όταν ήμασταν εδώ στην Καστοριά, μαζί με την Αγνή Ζυγούρα και έχουμε πολύ καλές επαφές. Πέρσι με τον κύριο Δημητρούλια, που πήρα το πρώτο μου double, έμαθα πάρα πολλά και φέτος με τον Πελεκίδη προσθέσαμε και άλλες γνώσεις». 

Τι θα είναι για εσένα επιτυχία μετά από 10 χρόνια; 

«Η αλήθεια είναι ότι θα ήθελα να δοκιμάσω να παίξω στο εξωτερικό, αφού πρώτα τελειώσω τη σχολή μου, γεγονός που σκοπεύω να το πραγματοποιήσω του χρόνου. Ονειρεύομαι σίγουρα, όπως κάθε αθλητής στο άθλημα του διάκριση με την εθνική ομάδα. Αυτά τα δύο θα ήθελα πάρα πολύ να τα έχω πετύχει γιατί είναι και κομμάτι δύσκολο». 

Τι σημαίνει να είσαι αθλήτρια;  

«Είναι ένα κομμάτι της ζωής μας. Με αυτό μάθαμε να μεγαλώνουμε. Μου έχει δώσει χαρακτηριστικά στην προσωπικότητά μου που δεν είχα, όπως τον τσαμπουκά. Μου έμαθε την ομαδικότητα και γενικά τις αξίες που δίνει ο αθλητισμός σε έναν άνθρωπο». 

Τι θεωρείς ότι σου έχουν προσφέρει το Πανόραμα και ο ΠΑΟΚ;  

«Όταν πήγα στον ΠΑΟΚ ήξερα ότι πρόκειται για μία πιο επαγγελματική, όσο γίνεται στην Ελλάδα, ομάδα. Οπότε ήταν πιο σοβαρό το κομμάτι της προπόνησης, όχι ότι δεν ήταν και του Πανοράματος, δεν θέλω να συγκρίνω κάτι. Απλά η ομάδα είναι άκρως πιο επαγγελματική και μπορεί να διεκδικήσει τίτλους. 

Στο Πανόραμα υπήρχε ένα πολύ φιλικό κλίμα, γενικά πάρα πολύ χαρούμενη ατμόσφαιρα και περνούσα πολύ όμορφα. Στον ΠΑΟΚ ήταν λίγο διαφορετικό, γιατί ναι μεν περνούσα ωραία, καθώς ήταν κάτι που έκανα κάθε μέρα από άποψη προπόνησης, αλλά μου άρεσε αυτό το διαφορετικό που έχει μια ομάδα που μπορεί να πρωταγωνιστήσει. Επίσης είναι ένας σύλλογος που έχει μεγάλη ιστορία από πίσω». 

Έχεις κάποιο μότο;  

«Αυτό που σκέφτομαι κάθε φορά όταν μπαίνω για προπόνηση είναι ότι πρέπει να δώσω το 100% που έχω. Αυτό προσπαθώ να κάνω όσες φορές έρχομαι σε επαφή με αυτό το άθλημα για να γίνω καλύτερη. Πρέπει να δίνω το 100% κάθε φορά σε κάθε προπόνηση. 

Και όσες φορές δεν συμβαίνει αυτό κάθομαι και σκέφτομαι γιατί δεν το έκανα. Θα μπορούσα να κάνω εκείνο, να κάνω το άλλο; Γίνεσαι καλύτερος και μέσα από αυτή τη διαδικασία».  

Θα άλλαζες κάποια επιλογή; Ας πούμε, γιατί διάλεξες να πας στη Θεσσαλονίκη και όχι σε κάποια άλλη πόλη; 

«Αρχικά ήταν να πάω στην Πάτρα, αλλά η ομάδα διαλύθηκε και κατέληξα στη Θεσσαλονίκη. Επομένως η πόλη δεν έπαιξε κάποιο ρόλο για εμένα. Δέχτηκα τότε εκείνη την πρόταση από το Πανόραμα και θεώρησα ότι ήταν καλή, ώστε να πάω να παίξω και να ξεκινήσω σε μια άλλη πόλη». 

Θα ήθελες να ασχοληθείς παράλληλα με τον πρωταθλητισμό και με κάτι άλλο επαγγελματικά;
«Θέλω αρχικά να δω τι μπορώ να κάνω στον τομέα του χάντμπολ και μετά ελπίζω θα ασχοληθώ και με αυτό που σπούδασα. Αλλά πρώτα να δω πού μπορώ να πάω με το χάντμπολ και έπειτα βλέπουμε». 

Σε ποια ερώτηση θα ήθελες να ξέρεις την απάντηση;  

«Τι καταστάσεις θα αντιμετωπίσουμε του χρόνου».  

Πώς θα χαρακτήριζες τη Βάσια Γκάτζιου;  

«Θα αρχίσω με τα αρνητικά. Είμαι αρκετά αναποφάσιστη, δηλαδή όταν βρεθώ σε ένα δίλημμα μου είναι δύσκολο να πάρω μία απόφαση εκείνη τη στιγμή. Γενικά σκέφτομαι πολλά πράγματα αρκετά, κολλάει το μυαλό μου. Αυτό είναι κακό, αλλά προσπαθώ να το αποβάλλω, όσο γίνεται. Επίσης, αγχώνομαι όταν κάτι δεν το περιμένω, δε μου αρέσουν αυτά. 

Στα θετικά θα έλεγα ότι δουλεύω αρκετά. Με έχουν πει αρκετές φορές σκυλί μαύρο. Οπότε θεωρώ ότι είναι καλό. Επιπλέον είμαι ευγενική αρκετά και η αυτοπεποίθηση που ήταν αρνητικό μου χαρακτηριστικό με τον καιρό και μέσα από τον αθλητισμό έχω καταφέρει να την βελτιώσω έως έναν βαθμό. Όπως και με τον τσαμπουκά. Δεν τον είχα στην αρχή, όμως μου δημιουργήθηκε και είναι κάτι που εκτίμησα ιδιαίτερα. Μου αρέσει αυτή η πτυχή έχει και το καλό της».  

Πηγή: e-handball.gr