Τρίτος γύρος των διαπραγματεύσεων στις Βρυξέλλες, και το μενού είχε Ενέργεια.

Για την ακρίβεια, στην ημερήσια διάταξη ήταν η απαίτηση των δανειστών για πώληση λιγνιτικών μονάδων της ΔΕΗ. Ο Γιώργος Σταθάκης πέρασε δύσκολες ώρες, αντιμέτωπος, από τη μια μεριά, με το τελεσίγραφο των δανειστών, και από την άλλη, με το εσωτερικό του ΣΥΡΙΖΑ και τις τοπικές κοινωνίες στη Δυτική Μακεδονία.

Οι Ευρωπαίοι και όχι το ΔΝΤ

Στο θέμα της ΔΕΗ αυτοί που ασκούν τις ασφυκτικές πιέσεις είναι οι Ευρωπαίοι και όχι το ΔΝΤ, το οποίο δεν δείχνει το παραμικρό ενδιαφέρον. Σύμφωνα με τεχνοκράτη του χώρου της Ενέργειας, η αγορά λιγνιτικών μονάδων αποτελεί μια από τις πιο σίγουρες επενδύσεις, αφού έχει απολύτως διασφαλισμένη απόδοση. Τα «σίγουρα λεφτά» του λιγνίτη προσελκύουν το ενδιαφέρον μεγάλων ευρωπαϊκών ομίλων. Δεν είναι τυχαίο λοιπόν ότι πρωταγωνιστικό ρόλο στις ασκούμενες πιέσεις έχει ο Κάρλο Βιβιάνι από την Κομισιόν, επιφορτισμένος με τα θέματα της Ενέργειας στα τεχνικά κλιμάκια.

Πάντως, πρέπει να παρατηρήσουμε ότι η αποστασιοποίηση του ΔΝΤ από το ζήτημα της ΔΕΗ, καταρρίπτει το κυβερνητικό αφήγημα ότι μόνο το Ταμείο υιοθετεί σκληρή στάση κι εμποδίζει τη συμφωνία.

Τα τέσσερα όπλα των Ευρωπαίων

Στη φαρέτρα τους οι Ευρωπαίοι έχουν τέσσερα βασικά επιχειρήματα:

Την ευρωπαϊκή οδηγία (που έγινε μνημονιακή υποχρέωση) σχετικά με τη μείωση του μεριδίου αγοράς της ΔΕΗ κάτω από 50% έως το 2019.
Την (προσωρινή;) αποτυχία του μηχανισμού δημοπρασιών ρεύματος ΝΟΜΕ να οδηγήσει σε μείωση του μεριδίου αγοράς της ΔΕΗ. Μέσω των δημοπρασιών ρεύματος η κυβέρνηση επιδιώκει να μειωθεί το μερίδιο αγοράς της ΔΕΗ χωρίς να πουληθούν παραγωγικές μονάδες
Την απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου σχετικά με τη δυνατότητα πρόσβασης των ιδιωτών στον λιγνίτη. Η απόφαση ερμηνεύεται διασταλτικά ως δυνατότητα πρόσβασης στη λιγνιτική παραγωγή.
Στην έρευνα που κάνει η DG COMP (Ευρωπαϊκή Επιτροπή Ανταγωνισμού) για το αν η ΔΕΗ καταχράται τη δεσπόζουσα θέση της στην αγορά Ενέργειας.
Οι απαιτήσεις

Το τελεσίγραφο Ευρωπαίων δανειστών παίρνει τη μορφή τεσσάρων απαιτήσεων:

Τη συγκεκριμένη περιγραφή των μέτρων που θα ληφθούν να δεν λειτουργήσουν τα ΝΟΜΕ.
Τον αποκλεισμό από αυτά τα εναλλακτικά μέτρα των συμπράξεων της ΔΕΗ με ιδιώτες.
Την αξιολόγηση των ΝΟΜΕ τον Ιούνιο και όχι τον Δεκέμβριο όπως είχε προγραμματιστεί.
Την αναθεώρηση προς τα πάνω των μεριδίων αγοράς που πρέπει να εκχωρήσει η ΔΕΗ. Ο σημερινός προγραμματισμός είναι: 8% το 2016, 12% το 2017, 13, 5% το 2018 και 13,5% το 2019.
Αυτές οι απαιτήσεις οδηγούν στην πώληση λιγνιτικών μονάδων ακόμα και μέσα στο 2017.

Η Δυτική Μακεδονία και ο ΣΥΡΙΖΑ

Η πώληση μονάδων της ΔΕΗ μόνο απλή υπόθεση δεν είναι για την κυβέρνηση. Η αποτροπή αυτής της πώλησης είχε καταστεί κεντρικός στόχος του ΣΥΡΙΖΑ, έχοντας μάλιστα συμπεριληφθεί στο προεκλογικό πρόγραμμά του. Το να ανατραπεί και αυτή η δέσμευση θα θεωρηθεί ευλόγως μείζων πολιτική ήττα. Ταυτόχρονα είναι γνωστό ότι για τις τοπικές κοινωνίες στη Δυτική Μακεδονία η πώληση των λιγνιτικών μονάδων αποτελεί casus beli. Μπρος γκρεμός δηλαδή…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here