Η χώρα μας βιώνει πρωτοφανείς καταστάσεις εξαιτίας την πανδημίας του κορωνοϊού που έχει πλήξει όλη την παγκόσμια κοινότητα. Οι συνθήκες τραγικές, οι απώλειες ολοένα αυξανόμενες – πάντως χωρίς δραματικό ρυθμό εξαιτίας της άμεσης κινητοποίησης της ελληνικής κυβερνήσεως – αλλά πάντοτε αφήνοντας έναν τεράστιο καημό σε όλους μας ανεξαιρέτως. «Γιατί σε μας», σκεφτόμαστε. Αυτό έμελλε γενέσθαι εν έτει 2020 και οφείλουμε να το ξεπεράσουμε συλλογικά, να δείξουμε στον ύπουλο ιό πως ‘’γελάει καλύτερα όποιος γελάει τελευταίος’’.

Της Ελευθερία Χασάπη, φοιτήτρια Νομικής Σχολής ΑΠΘ

Μία από τις πόλεις όπου ο ιός άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του είναι η πόλη της Καστοριάς, η Καστοριά μας. Όποιος παρακολουθεί τα γεγονότα εξ αποστάσεως ενδεχομένως να μη δύναται να κατανοήσει το βάρος που δημιουργείται καθημερινά σε όλους εμάς τους Καστοριανούς, στη θέαση της πόλης σε κατάσταση ‘’ημι-καραντίνας’’ θα έλεγα. Η πόλη που πλήττεται καθημερινά, το κόσμημα της Δυτικής Μακεδονίας που δοκιμάζεται κάθε ώρα, καλείται να δείξει πόσο σθένος κρύβει. Είναι δύσκολο να θέλεις να συνδράμεις, ώστε η πόλη σου να βγει από το έρεβος στο οποίο έχει βυθιστεί και να μην μπορείς να κάνεις αρκετά πέρα από το να συμμορφωθείς στα περιοριστικά μέτρα που ισχύουν εν γένει στην ελληνική επικράτεια – ενδεχομένως λίγο πιο αυστηρά στο νομό, μετά την σημαντική αύξηση των κρουσμάτων στον Δήμο Καστοριάς και στα γύρω χωριά.

Οι δύο βδομάδες που θα διανύσουμε είναι κρίσιμες, λένε οι ειδικοί. Για εμάς η κρισιμότητα ‘’χτύπησε καμπανάκι’’ εδώ και καιρό. Στο άκουσμα των θυμάτων στη χώρα και δη του νομού μας η ψυχολογία πέφτει και οι ελπίδες ενδεχομένως να χάνονται. ΣΦΑΛΜΑ. Δεν πρέπει να σκύψουμε το κεφάλι τώρα, τη δεδομένη στιγμή που πληροφορούμαστε για κάμψη της καμπύλης των κρουσμάτων, γνωρίζοντας ότι η χώρα μας δεν συγκρίνεται εν προκειμένω με άλλη όσον αφορά τα κρούσματα και τους θανάτους. Οφείλουμε να συμμορφωθούμε στις υποδείξεις των ειδικών και στις ρητές νομοθετικές προβλέψεις σχετικά με την τωρινή κατάσταση. Δεν νοείται, αγαπητοί συμπολίτες, τη στιγμή που στα νοσοκομεία μάχονται άνθρωποι- ήρωες για να κρατήσουν στη ζωή συνανθρώπους μας, ήρωες που στέκονται βράχοι ώστε να επιτελέσουν το καθήκον τους, να καταγράφονται από τις αστυνομικές αρχές πρόστιμα για άσκοπες μετακινήσεις. Η πανδημία είναι μέσα στο σπίτι μας και εμείς εξακολουθούμε να φερόμαστε ανεύθυνα;

Στις δύσκολες μέρες που διανύουμε πρέπει να εντοπίσουμε και τα θετικά της υπόθεσης. Πιθανότατα αρκετοί από εμάς να βρήκαν χρόνο για περισυλλογή, να ξεκουραστούν, να διαβάσουν, να ασκηθούν, να ψυχαγωγηθούν με οποιονδήποτε τρόπο, να περάσουν χρόνο με την οικογένεια τους. Είμαστε σε θέση να αναθεωρήσουμε αξίες και ιδανικά. Όσο κλισέ και αν ακούγεται είναι πραγματικότητα και κρύβει μέσα μια βαθύτερη αλήθεια από αυτήν που επιφανειακά φαίνεται. Πλέον το ‘’πάνω απ’ όλα η υγεία’’ φαντάζει διαφορετικό στο μυαλό του καθενός, έχει αποκτήσει πολύ μεγαλύτερη αξία από πριν και σίγουρα αποτελεί την ευχή που όλοι θα λέμε στο εξής με βαθιά συναίσθηση.

Οι μέρες περνούν και κοιτώντας τον ήλιο που δύει από το δωμάτιό μου ελπίζω σε ένα καλύτερο αύριο για όλη τη χώρα, αλλά ιδιαίτερα για την Καστοριά μου. Ονειρεύομαι τα καλύτερα που έπονται, τις πιο ηλιόλουστες μέρες, τα λαμπερά χαμόγελα και τα γέλια. Η καθημερινότητα δεν έπαυσε παρά μόνο έκανε μια παύση. Έχοντας το αίσθημα της ευθύνης και θέλοντας να μην τεθεί σε μεγαλύτερο κίνδυνο το σπουδαιότερο αγαθό, η δημόσια υγεία, σας προτρέπω και εγώ να ΜΕΙΝΕΤΕ ΚΙ ΑΛΛΟ ΣΠΙΤΙ για όσο χρειαστεί, μέχρι να ξανασυναντηθούμε και όταν πάρουμε παρουσίες να μην λείπει κανείς ή τουλάχιστον κανείς άλλος… Ο ουρανός έχει ήδη αρχίσει να γίνεται πιο γαλανός!

1 ΣΧΟΛΙΟ

  1. Μπραβο αγαπημενη μου Ελευθερια! Μεστο και περιεκτικο το κειμενο σου συγκινει τον αναγνωστη.Συγχαρητηρια

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here