161 χρόνια πριν, στις 8 Μάρτη 1857, οι εργάτριες στα υφαντουργεία και στα ραφτάδικα της Νέας Υόρκης, κατέβηκαν σε απεργία διεκδικώντας μείωση των ωρών εργασίας στις 10 (από 16 που δούλευαν τότε), ανθρώπινες συνθήκες δουλειάς και ίση αμοιβή με τους άντρες συναδέλφους τους.

Σήκωσαν το ανάστημά τους απέναντι στην εργοδοσία και το κράτος της. Με εντολή κυβέρνησης και εργοδοτών, οι αστυνομικές δυνάμεις ρίχτηκαν με μανία πάνω στις μαχητικές διαδηλώσεις των εργατριών και τις αιματοκύλησαν.

Σήμερα, 8 Μάρτη 2018, Η πρόοδος της επιστήμης και της τεχνολογίας μπορεί να εξασφαλίσει:

  • Μόνιμη και σταθερή εργασία για όλες τις γυναίκες, με μισθό που θα καλύπτει τις ανάγκες τους, με πλήρη εργασιακά-ασφαλιστικά δικαιώματα.
  • Ολόπλευρη κοινωνική προστασία της μητρότητας, ικανοποίηση των ιδιαίτερων βιολογικών αναγκών τους, αλλά και των αναγκών των οικογενειών τους, των παιδιών και των ηλικιωμένων μελών τους με τη δημιουργία και λειτουργία δημόσιων και δωρεάν κοινωνικών υπηρεσιών.
  • Ελεύθερο χρόνο που θα τον αξιοποιούμε δημιουργικά, σύμφωνα με τα ενδιαφέροντά μας, αλλά και για να συμμετέχουμε στην κοινωνική δράση.

 

Όμως όλα αυτά σκοντάφτουν πάνω στην πολιτική της Ευρωπαϊκής Ένωσης

και των κυβερνήσεων που στηρίζουν τα συμφέροντα των επιχειρηματικών ομίλων.

Δε θα τους Αφήσουμε!

Δε συμβιβαζόμαστε με την εργασιακή ζούγκλα που μας έχει καταδικάσει η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ, συνεχίζοντας το αντεργατικό, αντιλαϊκό έργο των προηγούμενων κυβερνήσεων.

Δε αποδεχόμαστε τη διάλυση των Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, τη δουλειά χωρίς εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα, με μισθούς που δε φτάνουν για να καλύψουμε ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες επιβίωσης για μας και τις οικογένειές μας. Η κυβέρνηση έχει βάλει τη σφραγίδα της σε αυτή την αθλιότητα. Διατηρεί και ενισχύει τους νόμους των προηγούμενων κυβερνήσεων που καταδικάζουν τους  εργαζόμενους στους “υποκατώτατους” μισθούς.

Η βαρβαρότητα της μερικής και ευέλικτης εργασίας, που το 60% των εργαζόμενων είναι γυναίκες, όχι μόνο δεν έχει σχέση με την ισότητα, αλλά μας καταδικάζει να ζούμε σε καθεστώς τρόμου, είτε εξαιτίας του μισθού που δε φτάνει, είτε με το φόβο της απόλυσης, που στον κλάδο μας είναι πολύ έντονο για όλους τους γουνεργάτες.

Δεν υποτασσόμαστε στη βαρβαρότητα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης.

Έχουμε τη δύναμη να διεκδικήσουμε όλα αυτά που μας ανήκουν και μας στερούν Ε.Ε. και κυβερνήσεις.

Δε θα επιτρέψουμε στους εργοδότες  και στην κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ να βάλει στον πάγο το δικαίωμα των εργαζομένων στη συνδικαλιστική δράση και στην απεργία.

Σήμερα μόνο η συλλογική δράση, η αγωνιστική στάση ζωής, η διεκδίκηση για όλα αυτά που μας ανήκουν αποτελεί διέξοδο για να βγούμε στο ξέφωτο μιας ζωής με δικαιώματα στην εργασία, στη μητρότητα, στον ελεύθερο χρόνο. Δυναμώνουμε το σωματείο Εντείνουμε την πάλη για τα δικαιώματά μας Αυτός είναι ο καλύτερος τρόπος για να τιμήσουμε το αγωνιστικό περιεχόμενο της 8ης Μάρτη

Ο αγώνας των συναδέλφων μας το 1857 ας γίνει ο φάρος που μας οδηγεί στον αγώνα διεκδίκησης αυτών που δικαιωματικά μας ανήκουν.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here