Τα  προβλήματα  και  το  μέλλον  της   ελληνικής  γουνοποιίας – Η ομιλία του Μάκη Λαγγιώ??η στην Ημερίδα για τη Γούνα

Κυρίες  &  κύριοι  συνάδελφοι,

Βιώνουμε  μια  κλιμακούμενη, απίστευτα  ισχυρή  κρίση  στην  παγκόσμια  οικονομία.

Τα  οικονομικά  στοιχεία  τόσο  από  τον  ΟΟΣΑ, όσο  και  από  την  Παγκόσμια  Τράπεζα  και  το  Διεθνές  Νομισματικό  Ταμείο  δεν  μας  αφήνουν  κανένα  περιθώριο  αισιοδοξίας.

Τα  νούμερα  από  πίσω τους  κρύβουν  εκατομμύρια  ανέργων, απαξίωση  περιουσιών  και  προσωπικά  δράματα.

Οι  ΗΠΑ είναι  σχεδόν  βέβαιο  ότι  τα  επόμενα  2  χρόνια  θα  βρεθούν  σε  ύφεση.

Η  «Ευρωζώνη  «τρέχει» με  θετική  ανάπτυξη  +1,8% από  την  οποία, όμως,  το 0,8%  βασίζεται  στην  κατανάλωση κυρίως εισαγόμενων προϊόντων. Το  υπόλοιπο 1%  είναι  απογοητευτικό.

Η  Κίνα  «τρέχει»  με  ανάπτυξη  +6,7%  για  το 2016 , την  χαμηλότερη  των  τελευταίων  25  ετών, ενώ από το υψηλό  +10,6%  του  2010 ,η  πρόβλεψη  για  το  2020  είναι  να  υπάρχει  βύθιση στο  +4,3% (μείωση,  μέσα  σε  10  χρόνια,  περίπου  60%).

Η Ρωσία  βρίσκεται  σε  ύφεση  -0,43%  για  το  2016  και  η  πρόβλεψη  για  το  2020  είναι  για  ανάπτυξη  +1,5% , από το  υψηλό  +4,5%  του 2010.  (μείωση δεκαετίας  67 %).

Με  δεδομένο  ότι  για  να  υπάρχει  ενεργός  ζήτηση  στα  προϊόντα  πολυτελείας  η  ανάπτυξη  πρέπει  να  κινείται  σε  ποσοστά  άνω  του  3,5 % – 4% . Καταλαβαίνουμε  ότι  η  διεθνής  οικονομική  κατάσταση  για  τα  επόμενα  5  χρόνια  είναι  ιδιαίτερα  αρνητική.

Είναι  βέβαιο  ότι  το  σύστημα  μέσα  στα  επόμενα  2  χρόνια  θα  εκκαθαρίσει  τις  προβληματικές  καταστάσεις  και  θα  κάνει  αυτόματα  επανεκκίνηση. Το ίδιο  συνέβη στις  αρχές  της  δεκαετίας του  1990 και το ίδιο αναμένεται να συμβεί και τώρα.

Δυστυχώς,  οι  βάσεις  πάνω  στις  οποίες  στηρίχτηκε  η  αναδόμηση  του  κλάδου  της  γούνας  τα  προηγούμενα  25  χρόνια αποδεδείχθηκαν  ανεπαρκείς.

Τα  2  τελευταία χρόνια  ανέδειξαν  τα  μεγάλα  οικονομικά  προβλήματα  (χρέους & ρευστότητας)  που ταλαιπωρούν την πλειοψηφία των  γουνοποιητικών  επιχειρήσεων.

Όλα αυτά δεν έγιναν τυχαία, αλλά είναι αποτέλεσμα λάθος επιλογών.

Το  βασικό  πρόβλημα  είναι  η  ανεπάρκεια  τόσο  στην  διαχείριση  της  παραγωγής, όσο  και  του  δικτύου  διανομής.

Η  ανεπάρκεια  στην  δημιουργία  συγκεκριμένου επιχειρησιακού  σχεδίου  που  να  βασίζεται  σε  στοιχεία  και  να  ακολουθεί  κανόνες.

Η  άγνοια  βασικών αρχών  κοστολόγησης, οδήγησε  στην  πώληση  με  ζημιές, οι  οποίες  βραχυπρόθεσμα  καλύπτονταν από διάφορες μορφές  αναχρηματοδότησης.

Η  αντιγραφή  και  αναπαραγωγή  ενός  σχεδίου  ανάπτυξης, όχι  με  βάση  την  ιδιαιτερότητα  κάθε  επιχείρησης, αλλά  κυρίως  με  το  τι  κάνει  ο  ανταγωνισμός, οδήγησε σε  συσσώρευση  ζημιών  και  επισφάλειες  από  πελάτες  και  επενδύσεις.

Η  κατάσταση  έχει  γίνει  εκρηκτική,  αφού  αλυσιδωτά  όλα  τα  παραπάνω  δημιούργησαν  τρομερά  προβλήματα τόσο στον υγιή  ανταγωνισμό, όσο και στην αγορά  εργασίας .

Επιχειρήσεις  «σκοτώνουν» εμπορεύματα πολύ  κάτω  του κόστους  και  δημιουργούν  έτσι  οροφή  τιμών, πιέζοντας  όλο  το  σύστημα  να  λειτουργεί  χαμηλά και  ωθώντας  και  τους  υγιείς  να  γίνουν  προβληματικοί.

το  εργατικό  δυναμικό  «πεθαίνει» από  την  ανεργία  και  από  τους  εξευτελιστικά  χαμηλούς  μισθούς  ολιγόμηνης  εργασίας.

Κάτι  πρέπει  να  γίνει  και  πρέπει  να  γίνει  άμεσα.

Όχι  στην  κατεύθυνση  της  «ασπιρίνης»  και  των  σπασμωδικών  κινήσεων απελπισίας, που  είναι  βέβαιο  ότι  θα  επισπεύσουν  το μοιραίο,  αλλά  στην  κατεύθυνση  των  οργανωμένων  δράσεων  που θα  δημιουργήσουν  προϋποθέσεις  υγιούς  ανάπτυξης.

 –  και σίγουρα όχι στον εύκολο δρόμο ότι φταίει  Κάποιος  άλλος, αλλά με σοβαρή αυτοκριτική και   τομές.

Επαναλαμβάνω  πως  είναι  βέβαιο  ότι  θα  γίνει  μέσα  στα  επόμενα  3 – 4 χρόνια, επανεκκίνηση  του  κλάδου.  Πιστεύω  ότι  θα  έχει  ελάχιστα  από  τα  χαρακτηριστικά  που  υπάρχουν  σήμερα.

δεν  θα  ανοίξει  απλά  ένα  νέο  κεφάλαιο,  αλλά  θα  αλλάξουμε  συνολικά  βιβλίο.

Έχουμε σήμερα  την  απόλυτη  ευθύνη  συλλογικά  και  συντεταγμένα, να  δημιουργήσουμε  τις  προϋποθέσεις   για  ένα  καλύτερο  αύριο  σε  δυο  κατευθύνσεις:

Στην  επένδυση  στη  γνώση  και  στη  νέα  γενιά.

Στη  συνέργια  όλων  των  δυνάμεων που  προϋποθέτει  το  σεβασμό  όλων  των  απόψεων.

Οι  επιχειρήσεις  πρέπει  να  βασιστούν  στη νέα γενιά επιχειρηματιών  και  στελεχών  που  θα  λειτουργούν  με  έμφαση  στην  γνώση, στην  επιστήμη  και  στα  οικονομικά  πρότυπα  και  δείκτες.

Οι εταιρείες πρέπει να δημιουργούν  εξατομικευμένο  επιχειρησιακό σχέδιο  που  σαν  βασική  αρχή  θα  έχει  την  διαφοροποίηση  και  όχι  την  αντιγραφή. 

Βαρύτητα στο  ιδιαίτερο  συγκριτικό  πλεονέκτημα  που  θα  φέρει  κέρδος,  όχι  απόλυτα  από την  ποσότητα,  αλλά,  κυρίως,  από  την  ποιότητα  και  την  καινοτομία.

Στις  επιχειρήσεις  τα επόμενα  χρόνια  πρέπει  να  γίνει  οργασμός  παρουσίας  νέων  ανθρώπων  που  θα  αναπτύξουν  μια  νέα,  υγιή  δυναμική και νοοτροπία.

Από  την  άλλη  πλευρά,  ο  κλάδος  είναι  βαθιά  διχασμένος  και  αυτό  πρέπει  να  αλλάξει.

Πριν  από  8  χρόνια  η  πρόταση  του  ΣΕΓ  για  μια  διαφορετική  προσέγγιση  στην  ανάπτυξη  του  τόπου  μας,  αντιμετωπίστηκε  επιφυλακτικά  από το  συντηρητικό κομμάτι  του  κλάδου.

Λαϊκισμός, συνθήματα  και  ταμπέλες  οδήγησαν  σε  φανατισμό.

Κανείς δεν έχει το προνόμιο να  αγαπά  τον  τόπο  μας  και  την  γούνα  περισσότερο  από  κάποιον άλλο.  τα προνόμια δεν δηλώνονται αλλά κατακτώνται.

Κατανοώ  παρόλα  αυτά,  ότι  η  πρόταση  για  κάτι  καινούργιο,  πολύ  πιο  ποιοτικό,  έξω  από  τα  συμβατικά  πλαίσια   και  πολύ  πιο  ψηλά,  δημιουργεί  “υψοφοβία”.

Σήμερα  πρέπει  όλοι  μαζί  να  δουλέψουμε  στην  κατεύθυνση  της  αξιοποίησης  όλων  των  θετικών  που  έχουμε  καταφέρει  τόσο  στην  Καστοριά  όσο  και  στην  Αθήνα.

Με  ωριμότητα  που  την  επιβάλλει  επιτακτικά  η  συγκυρία, πρέπει  να  δράσουμε  συνολικά  και  γρήγορα, σεβόμενοι  όλες  τις  απόψεις. 

Η κρίση,  τελικά,  κατάφερε  κόντρες, εμμονές  και  μικροπρέπειες,  να  φαίνονται  σαν  κακόγουστο  αστείο.

Πρόταση  μου,  η  άμεση  δημιουργία  ολιγομελούς  ομάδας δράσης,  από  όλους  τους  χώρους,  που  μέσα  σε  σφικτό  χρονοδιάγραμμα, θα  φέρει  συγκεκριμένες προτάσεις  με  άξονα  τα  προαναφερθέντα.

Κανείς δεν θα μας χαρίσει τίποτε, ούτε κανείς θα μας σώσει. πρέπει μονοί μας να δράσουμε ώστε η επομένη μέρα να βρει τον κλάδο – αν και βαριά λαβωμένο  –  ζωντανό και με θετικές προοπτικές.

Ευχαριστώ θερμά

Λαγγιώτης Μάκης

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here