Πάλι καλά πιάνει η τηλεόραση στην Καστοριά!

Επίπεδες, κυρτές, λεπτές, χοντρές, μικρές και μεγάλες, ευτυχώς έχουμε αδέρφια τηλεόραση στα σπίτια μας. Ας μάθουν λοιπόν οι «κόκκινοι» συμπολίτες μας να μην κατηγορούν τον καπιταλισμό, γιατί έρχονται φορές φορές σαν τη σημερινή που αποδεικνύεται σωτήρια.
Γιατί αν δεν είχαμε τηλεόραση πως θα μαθαίναμε ότι λαμβάνονται στην πρωτεύουσα αποφάσεις για την Καστοριά χωρίς ουδείς θεσμικός να γνωρίζει απολύτως τίποτα;
Και έτσι λοιπόν, οκτώ μήνες από την έναρξη της κρίσης της πανδημίας ξαναβρισκόμαστε αντιμέτωποι, αυτή τη φορά με ένα light, lockdown, το οποίο μάθαμε από σπόντα ότι θα ξεκινήσει τη Δευτέρα 12 Οκτωβρίου και θα διαρκέσει 14 ημέρες.

Αναρωτιέμαι εάν όλο αυτό που συνέβη σήμερα εγείρει και πολιτικό ζήτημα ή ακόμα ακόμα και ευθύνες. Απέναντι στους πολίτες, τους εργαζόμενους και τους επιχειρηματίες αυτού του δύσμοιρου νομού. 
Στην Καστοριά της δύσκολης πρώτης φάσης, του μνημειώδους lockdown, των ελλείψεων στο νοσοκομείο που εξακολουθούν να παραμένουν τραγικές, της οικονομικής και ηθικής εξόντωσης των πολιτών, κάποιος όφειλε να έχει ενημερώσει κάποιον.
Είναι υποχρεωμένοι οι τοπικοί άρχοντες, να διαμαρτυρηθούν σε κάθε τόνο και να ζητήσουν εξηγήσεις. Αυτοί που καλούνται να διαχειριστούν μία Καστοριά στο κόκκινο δεν γίνεται να μαθαίνουν από την τηλεόραση μαντάτα ζωτικής σημασίας για τον τόπο.
Είναι υποχρεωμένοι οι τοπικοί άρχοντες να μας πουν εάν τους ενοχλεί να μαθαίνουν τα νέα από τις τηλεοράσεις. Εκτός αν το ήξεραν και το έκρυβαν. Να μας το πουν.
Είναι υποχρεωμένη και η Αθήνα να μας πει πως τελικά αντιμετωπίζει την Καστοριά. Να μας πει αν είμαστε σαν στο Big Brother και μαθαίνουμε τι θα μας ξημερώσει μέσα από το κουτί ή κάτι παραπάνω.

Μάρκος Πετρόπουλος