Η Άνοιξη γενικά είναι αλλοπρόσαλλη εποχή. Μπορεί να έχει λιακάδα τη μια μέρα, βροχή και ψωφόκρυο την επόμενη και αυτό επηρεάζει φυσικά και την διάθεση των κατοίκων.

Του Σάκη Καρανικολόπουλου

Κάποιους αυτές οι εναλλαγές τους δημιουργούν αϋπνίες μέχρι βαρεμάρας. Τόσο που μέσα στην απόγνωση και την απελπισία τους, κοινοποιούν σε διάφορα ντουβάρια το πρόβλημά τους, μήπως και κάποιος ευαίσθητος άνθρωπος τους απαντήσει με κάποια έξυπνη λύση.

[Όταν νυστάζω βαριέμαι… που πρέπει να κοιμηθώ]

Κι από ότι φαίνεται, αυτή η πρακτική ενίοτε έχει απτά αποτελέσματα, μιας και όντως κάποιοι άνθρωποι καταγράφουν αυτά τα προβλήματα και τα αρχειοθετούν κανονικά, φουσκώνοντας από την μία τα δεδομένα στα αρχεία τους, αλλά ξεφουσκώνοντας τα λειτουργικά προβλήματα της εποχής.

[Μέρες σαν αυτές δεν κλείνω μάτι / Στα αρχίδια μας ]

Όσοι μάλιστα βρήκαν κάποια διέξοδο επιτέλους και η διάθεσή τους σταθμίστηκε με κάποιο τρόπο, το εκδηλώνουν ανάλογα προτείνοντας λύσεις που βοήθησαν τους ίδιους να βρουν την ηρεμία.

[ Κι είμαι μια χαρά ρε. Μου κλάσανε τα φρύδια ]

Βέβαια η Άνοιξη από την άλλη είναι και η εποχή του έρωτα. Η εποχή που ξυπνά τον λυρισμό στην ψυχή μας. Πολλοί ποντάρουν σε αυτήν την εποχή και την περίεργη διάθεση των ανθρώπων ώστε να βρουν το έταιρό τους ήμισυ, αντί να ποντάρουν στο χινάρι της Ρεάλ μέσα στο Μπερναμπέου, όπως κάνουν δηλαδή οι υπόλοιποι φυσιολογικοί άνθρωποι της εποχής μας.

[Ποντάρω στο ότι όποιος μισεί έχει αγαπήσει και στο ότι όποιος μένει στη σιωπή έχει μιλήσει]

Αυτή η ποιητική διάθεση μάλιστα, πολλές φορές απομονώνει τον ερωτισμό μέσα από τραγούδια κουλτουριάρικα  και επαναστατικά, όπως το παρακάτω δείγμα από την πρώτη στροφή στο τραγούδι “Κρίμα το παιδί” του Παύλου Σιδηρόπουλου:

Η γκόμενα σου είναι χαζή
Και συ μοιάζεις με τσόντα
Υπαλληλάκος δηλαδή
Της τάξης τρεις κι ογδόντα

Δεν έχει νόημα να ασχοληθούμε με το βάθος του στίχου, όπου ως τσόντα ορίζεται η πώληση της εργατικής δύναμης για 380 ευρά στα αφεντικά, ώστε να πηδάν (με την μη ερωτική έννοια του όρου) σε δωδεκάωρα τον υπαλληλάκο και να του αποσπούν υπεραξία και άλλα τέτοια κομουνιστικά, αλλά μένουμε στο καψούρικο του πράγματος, όπου η κάθε χαζή γκόμενα έχει δικαίωμα συμμετοχής σε μία ερωτική σκηνή εφάμιλλης με αυτές στις πορνοταινίες.

Η ζωγραφιστή καρδούλα και η λέξη sex επιβεβαιώνουν αυτή την προοπτική, ώστε να μην υπάρχουν παρερμηνείες.

[Η γκόμενα σου είναι χαζή κι εσύ μοιάζεις με τσόντα]

Και μιας και πιάσαμε το κοινωνικοπολιτικό υπόβαθρο πίσω από τους στίχους, δείτε με τι μαεστρία ο δημιουργός  τον λόγο και το νόημα στο παρακάτω σύνθημα ενώνει… ΜΓΔ!
Μάλιστα αποτελεί σπάνια εικαστική παρέμβαση, με χρώματα στο φόντο, γραμμένο πάνω σε κάτι που μοιάζει να φυτρώνει… ΜΓΔ!
Επίσης είναι τόσο ευθύς ο λόγος που ο αναγνώστης του συνθήματος το διαβάζει και σχεδόν παγώνει… ΜΓΔ!

[Εγώ για ‘κείνον χάνομαι μα άλλη τον φασώνει… ΜΓΔ]

Αυτά τα ερωτικά αλισβερίσια, πολλές φορές καταλήγουν σε αποτυχίες, αντιζηλίες, διακοπή κοινωνικών σχέσεων κλπ, οπότε κάποιοι φτάνουν σε θλιβερές διαπιστώσεις, οι οποίες αποπνέουν  μια μελαγχολία μεν, αλλά παράλληλα αποτελούν ξάστερη και ευθυτενή θέση. Μια άποψη η οποία όμως θέτει ιδιαίτερα και προσωπικά χαρακτηριστικά σε μαζικό επίπεδο. Θα μπορούσε μια σκληρή καριόλα από αυτές τις όλες, να ανταπαντήσει εύστοχα ότι “όλοι οι άντρες είστε πίθηκοι”, δίνοντας credits στη θεωρία του Δαρβίνου. Πολλοί άντρες όμως τελευταία ξυρίζονται γενικώς, που σημαίνει ότι το είδος εξελίσσεται.

[Καριόλες όλες]

Τέτοιες δηλώσεις σαν την παραπάνω, οι οποίες προσάπτουν ιδιαίτερα χαρακτηριστικά σε ένα γενικότερο σύνολο του πληθυσμού αποτελεί την απαρχή ρατσιστικών αντιλήψεων. Κάποιοι λοιπόν περισσότερο ψύχραιμοι, που βλέπουν τα πράγματα με κοινωνιολογική και οικολογική ευαισθησία, νουθετούν με μεγάλη πυκνότητα νοήματος, ώστε να μην επέλθει μια απότομη αλλαγή στις παραμέτρους του κοινωνικού οικοσυστήματος.

[Να κρίνεις με όσα ξέρεις, όχι με όσα υποθέτεις]
[Όχι ρατσιστές, Όχι φασίστες, σε θάλασσες και ακτές]
Όμως για τους φασίστες και τους ρατσιστές, πέρα από την άμεση καταδίκη τους, ελλοχεύει και ένας κρυφός και σχεδόν αόρατος κίνδυνος. Κάποια περίεργα όντα τα οποία προφανώς τρέφονται με οτιδήποτε μαύρο σε υγρή μορφή το οποίο πίνεται, έχουν φτάσει να πίνουν μέχρι και το μαύρο μελάνι των στυλό.
Τα όντα αυτά είναι πολύ επικίνδυνα και λέγεται ότι πηγαινοέρχονται σε άλλες διαστάσεις.

Ο κίνδυνος για φασίστες και ρατσιστές που συσπειρώνονται γύρω από μαύρα πολιτικά κόμματα και  έχουν την συνήθεια να μουσκεύονται σε θάλασσες και ακτές, οπότε βρίσκονται σε υγρή μορφή υπό αυτές τις συνθήκες, προφανώς είναι πολύ μεγάλος. Ανα πάσα στιγμή ένα τέτοιο ον μπορεί να τους πιεί ή να τους καταπιεί χωρίς προειδοποίηση.

Τα μηνύματα αυτά είναι κρυπτογραφημένα, αλλά εμείς καταφέραμε και αποκρυπτογραφήσαμε ένα.

[Γράφω με μπλε στυλό, γιατί το μαύρο το ήπιαμε]

Πολλές φορές οι αντίθετες δυνάμεις που ασκεί η εποχή στην ψυχολογία, είναι τόσες όσες η συνισταμένη δύναμη να μηδενίζει. Η λογική και το συναίσθημα τραβάνε εντελώς αντίθετα.
Η ανθρώπινη συμπεριφορά και οι αποφάσεις της ζωής ταλαντεύονται σε λεπτές ισορροπίες.
Να πάρω παγωμένο φραπέ ή ζεστό νες καφέ;
Να βάλω ζακέτα ή να βγω με κοντομάνικο;
Να πάρω ποδήλατο ή να πάω με το αμάξι;

Σε τέτοιες ακραίες συνθήκες δεν μπορεί εύκολα να αποφασίσει κάποιος και χρειάζεται η παρέμβαση κάποιου τρίτου. Ενός δικαστή της καθημερινής συμπεριφοράς που θα δώσει μια δίκαιη λύση.

Σε όλες τις παραπάνω κρίσιμες ερωτήσεις η απάντηση είναι απλή:

Πλακώσου στα τσίπουρα και πάνε για ύπνο!

Και μη ρωτάς ούτε το συκώτι! Θα σου απαντήσει μόνο του κάποια στιγμή…

[τι κάνεις όταν το μυαλό λέει “όχι” και η καρδιά “ναι” ? Ρωτάς και το συκώτι!!!]

Ας μην απελπιζόμαστε όμως. Το καλοκαίρι πλησιάζει και η αλλοπρόσαλλη άνοιξη σιγά σιγά τελειώνει. Θα έρθουν καλύτερες μέρες. Απολαυστικές και χαρούμενες. Κι εμείς θα τηγανιζόμαστε κάτω από τον ήλιο πασαλειμμένοι με υγιεινά σπορέλαια, απολαμβάνοντας το κύμα και την αφρικάνικη σκόνη, θαυμάζοντας κάποιο αρκτικό παγόβουνο που τυχαία θα περνάει από την παραλία.

Σκέψου από τώρα φραπεδάκι,

φουλαριστό μες το παγάκι

και ‘σένα σε καναπεδάκι

να το ρουφάς ,με το σπαστό το καλαμάκι

στην άμμο με το γκομενάκι

και γενικά…

Καστοριανά… ντουβάρια μας μιλάνε με συνθήματα

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here