Στην εισαγωγή της ταινίας «Μην είδατε τον Παναή» ο Βέγγος και ο Μπάρκουλης λειτουργούν μία εξοχική ταβέρνα. Ένα ζευγαράκι -οι μοναδικοί πελάτες- κοιτάει το μέρος και ρωτάει γιατί ονομάζεται το μαγαζί «Ο Πλάτανος». Τους δείχνει λοιπόν ο Βέγγος ένα ψωρόδεντρο και τους εξηγεί ότι τον φύτεψαν μόλις πριν ένα μήνα και τους καλεί να έρθουν ξανά σε καμιά σαρανταριά χρόνια που θα έχει θεριέψει να κάτσουν στη σκιά του… Μέχρι να φέρει την παραγγελία, το παράνομο ζευγαράκι φεύγει άρον άρον. Στην επόμενη σκηνή οι δύο πρωταγωνιστές, απηυδισμένοι βάζουν λουκέτο στο μαγαζί με τις… άδειες καρέκλες.

Τον τελευταίο καιρό έχει μπει στην ατζέντα της Καστοριάς μια διαμάχη για τα πλατάνια. Αν έπρεπε ο δήμος να τα κόψει, αν τα έκοψε αυστηρά, αν τίθεται ή όχι ζήτημα ασφάλειας των πολιτών. Αποκορύφωμα της διαμάχης αυτής το ψήφισμα με τίτλο «ΟΧΙ στην Καρατόμηση των Πλατανιών», που «τρέχει» Διαδικτυακά από προχθές. Μια δημοκρατική διαδικασία των πολιτών που θα μπει στην ιστορία.

Στην ιστορία, βέβαια, του τόπου υπάρχει καταγεγραμμένο και το γεγονός όταν στην Μαυριώτισσα παραλίγο να σκοτωθεί ένα κάρο κόσμος από ένα πλατάνι που πλάκωσε το τουριστικό λεωφορείο που τους μετέφερε…

Τι είναι σωστό ή όχι, δεν έχω απολύτως καμία ιδέα. Επειδή δεν είμαι γεωπόνος, φυτολόγος ή δασάρχης. Aν, πάντως, κόβονται παράνομα ή με υπερβάλλοντα ζήλο, υπάρχει δασαρχείο, Περιφέρεια, αρμόδιο υπουργείο, ας μας πουν.

Το κλάδεμα όμως, ανεξαρτήτως έντασης, έχει πάρει και πολιτική προέκταση και μάλιστα σε επίπεδο κορυφής. Η χθεσινοβραδινή τοποθέτηση επί του θέματος από τον κυβερνητικό βουλευτή που συνοδεύτηκε από παραίνεση για Διαδικτυακή «καταδίκη» της δημοτικής Αρχής είναι θέμα. Πολιτικό.

Σε αυτή τη θολή, δύσκολη φάση που μπαίνει η Καστοριά, πρέπει να ξέρουμε αν οι σχέσεις των αιρετών του τόπου έχουν διαρραγεί και γιατί. Στην ατμόσφαιρα μυρίζει φτώχεια και δεν χωράνε ίντριγκες. Και αυτό γιατί χρειαζόμαστε διαφάνεια και καθαρές συλλογικές αποφάσεις μπας και σωθεί η κατάσταση.

Η ατζέντα είναι ξεκάθαρη, ο κόσμος κυκλοφορεί στις γειτονιές, στις δουλειές, στην αγορά, σφιγμένος. Ας μην νιώθει και ένοχος…

Όσον αφορά τα πλατάνια, το θέμα είναι αν θα μείνει κανείς να τα κοιτάει. Φουντωτα ή ξυρισμένα.

Μάρκος Πετρόπουλος

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here