Χριστούγεννα

Να είσαι παιδί των Χριστουγέννων. Κι αν δεν είσαι να γίνεσαι. Να ζεις την μαγεία, μην την στερείς από τον εαυτό σου. Την έχει ανάγκη, την χρειάζεται και την περιμένει. Κι αν για κάποιο λόγο έχεις αποφασίσει και έχεις δεχτεί ότι δεν σου ταιριάζουν, ξανασκέψου το. Για το μόνο που πρέπει να προσπαθήσεις, είναι να αφήσεις το παιδί που κρύβεις μέσα σου να απελευθερωθεί. Να θυμηθεί και να ξαναζήσει εκείνο το όνειρο των παιδικών του χρόνων. Τότε που πίστευε. Γιατί αυτό είναι τα Χριστούγεννα, πίστη. Πίστη στην αγάπη και στην προσμονή της ευτυχίας. Πίστη στην ανθρωπιά και στην αγκαλιά. Μια μεγάλη αγκαλιά πλημμυρισμένη από ζεστασιά, γέλια, χρώματα και φως.

Της Αλεξάνδρας Πετρίδου

Χριστούγεννα θα πει οικογένεια. Χαρούμενες φωνές και γέλια γύρω από ένα γιορτινό τραπέζι. Είναι μια εσωτερική παιδική αναζήτηση. Ξυπνάει μνήμες φωλιασμένες, ακατέργαστα διαμάντια φυλαγμένα εσώψυχα. Τα Χριστούγεννα είναι κατάνυξη. Είναι εκείνα τα βράδια που χαλαρώνεις με ένα ποτήρι κρασί και οι σκιές από το αχνό παιχνιδιάρικο φως που τρεμοπαίζει χορεύουν σε σκοπό γιορτινό. Έχουν την ιδιότητα να σε βγάζουν έξω από τον μικρόκοσμό σου. Έξω από τις έννοιες και τις ανησυχίες. Εστιάζουν την προσοχή σου έξω από σένα.

Τα Χριστούγεννα είναι συναίσθημα, εικόνες και μυρωδιά. Είναι τα πιτσιρίκια που θα εμφανισθούν στην πόρτα σου για να σου θυμίσουν το πιτσιρίκι που ήσουν εσύ κάποτε. Όταν έτρεχες από πόρτα σε πόρτα, μέτραγες και ξαναμέτραγες τα κέρματα για να δεις αν φτάνουν για να ζήσεις το όνειρο. Και καθόλου δε σε ένοιαζε το κρύο. Και δεν άφηνες κανέναν και τίποτα να κλέψει την χαρά σου.

Τα Χριστούγεννα δεν είναι εκείνη η εποχή του χρόνου που πρέπει σώνει και καλά να νοιώσεις κάτι που δεν είσαι ή δεν θες. Δεν σου επιβάλλει κανείς οτιδήποτε με το ζόρι. Δεν είναι για να θυμηθείς ανθρώπους, να χαρείς και να διασκεδάσεις, να γελάσεις, να τραγουδήσεις. Αυτό θα έπρεπε να το κάνεις οποιαδήποτε εποχή, όποτε το νοιώθεις. Τα Χριστούγεννα είναι εκείνη η εποχή του χρόνου που σου δίνει μια ακόμα ευκαιρία, να κάνεις όλα εκείνα που ήθελες και τελικά δεν έκανες ολόκληρο τον χρόνο. Γιατί δεν πρόλαβες, γιατί το ξέχασες, γιατί αμέλησες, αγνόησες, δεν σκέφτηκες. Τα Χριστούγεννα σου θυμίζουν να χαρίσεις μια αγκαλιά κι ένα χαμόγελο, να δώσεις Αγάπη και Ελπίδα, να αφιερώσεις τον χρόνο σου κάπου που πραγματικά αξίζει. Έτσι ώστε σε αυτόν τον μικρό απολογισμό του χρόνου που φεύγει, να έχεις κάτι που θα σε κάνει περήφανο. Κάτι ακόμα!

Είναι η ευκαιρία να έρθουμε πιο κοντά στην φύση μας. Την ανθρώπινη φύση μας, αυτήν την λίγο ξεχασμένη. Και η ανθρωπιά μας αναβλύζει μέσα από την καρδιά μας. Την καρδιά μας ακούμε τα Χριστούγεννα. Ο χτύπος εκείνης μας οδηγεί. Σε αυτήν ποντάρουν τα Χριστούγεννα. Γι’ αυτό είναι η αγαπημένη γιορτή των παιδιών. Γιατί την αντιλαμβάνονται με όλη την καρδιά τους. Την ανόθευτη, ολοκάθαρη καρδιά τους. Γι’ αυτό όλοι νοιώθουμε λίγο παραπάνω παιδιά, Γιατί αυτή την αγάπη αναζητούμε. Αυτή ψάχνουμε και αυτή θέλουμε να δώσουμε. Αυτό κάνουν τα Χριστούγεννα και μακάρι να το έκανε ολόκληρος ο χρόνος.

Είναι ψυχικός προορισμός και ανάταση. Μέχρι και τα φιλιά έχουν άλλη γεύση και οι αγκαλιές άλλη μυρωδιά. Πιο οικεία, πιο ανθρώπινη, πιο γιορτινή και στολισμένη. Τα Χριστούγεννα μοιάζουν με μικρά φωτάκια που σπινθηρίζουν στις άκρες των δρόμων. Ακούγονται σαν παιδικές φωνές που ψέλνουν και γελούν και το συναίσθημα που σου αφήνουν είναι…κάνε μια μεγάλη, ζεστή, σφιχτή αγκαλιά και θα το νοιώσεις. Στείλε την αγάπη σου παντού. Άφησε την διάχυτη να φωτίσει την ύπαρξη σου. Αφέσου πάνω της για να έρθει κι εκείνη να σε βρει.

Βγάλε γιρλάντες και στολίδια και σε κάθε κλαδί κρέμασε και μια ευχή. Στόλισε την με ένα όνειρο και φώτισε την με ελπίδα. Στόλισε και την ψυχή σου, φόρεσε της τα καλά της. Δώσε της λόγο να γιορτάσει, κι εκείνη θα στο ξεπληρώσει. Της φυλάει τέτοιες αναμνήσεις. Είναι βάλσαμο και πίστεψε με θα τις χρειαστείς. Γι’ αυτό φρόντισε να υπάρχουν και να είναι από τις πιο ευτυχισμένες. Γι’ αυτό σκέψου προσεχτικά τι θα ζητήσεις φέτος από τον Αη-Βασίλη.