Ένα καινούργιο βιβλίο για τη σημαντικότερη περίοδο της σύγχρονης ελληνικής ιστορίας
“Η εμπειρία των μαζικών μετακινήσεων πληθυσμού ήταν καθοριστική για τα εθνικάκράτη που προέκυψαν από τη διάλυση των τριών μεγάλων ηπειρωτικών αυτοκρατοριών, ιδιαίτερα στα Βαλκάνια. Ο «σύντομος» ελληνικός Μεσοπόλεμος (1922-1940) χαρακτηρίστηκε από τις προσπάθειες ομογενοποίησης ενός εθνοτικά και πολιτισμικά ετερόκλητου πληθυσμιακού συνόλου, καθώς και από τις απόπειρες αντιφατικών μεταρρυθμιστικών παρεμβάσεων.
Σε μια εποχή όπου οι θεωρίες της «σύγκρουσης των πολιτισμών» και οι ουσιοκρατικές θεωρήσεις των κοινωνικών φαινομένων τείνουν να ταυτίσουν το παρελθόν με μια αέναη ακολουθία επετείων εκτός ιστορίας, οι μελέτες αυτές δείχνουν τη σημασία της κοινωνικής ιστορίας για μια κατανόηση του παρελθόντος στηριγμένη στη συγκεκριμένη ανάλυση συγκεκριμένων δεδομένων.”
Κείμενα: Νίκος Βαφέας, Ελπίδα Κ. Βόγλη, Μανόλης Βουρλιώτης, Βασιλική Θεοδώρου, Ελένη Κούκη, Δημήτρης Κουσουρής, Δημήτρης Μπαλαμπανίδης, Νίκος Ποταμιάνος, Πασχάλης Σαμαρίνης, Αρετή Σακελλαρίδου, Κυριάκος Σούμπασης, Θεόδωρος Α. Σπύρος, Κώστας Γ. Τζιάρας, Βαγγέλης Τζούκας, Μενέλαος Χαραλαμπίδης, Ευαγγελία Χατζηκωνσταντίνου