Πολιτισμός και παιδεία. Δύο λέξεις μάλλον άγνωστες για κάποιους.

Του Δημήτρη Δέλλιου

Το να πάρεις το σκουπίδι σου και το πετάξεις σε έναν κάδο, απορριμάτων, από τους κανονικούς, όχι στις κουφάλες από ένα δέντρο, νομίζω δεν είναι και μεγάλος κόπος.

Το να κρατήσεις και να μην πετάξεις στο μεγάλο το… τασάκι την ζελατίνα από το πακέτο, το κουτάκι από την μπύρα που έπινες στο πάρκο ή τέλος πάντων ότι έχεις άχρηστο και για πέταμα, δεν είναι κάτι. Είναι όμως θέμα Πολιτισμού και Παιδείας!

Το βαραίνω το θέμα. Το ξέρω. Αλλά έτσι είναι. Βαρύ και ασήκωτο. Σαν τα σκουπίδια κάποιων που τα πετάνε από εδώ και από εκεί και μετά ρίχνουν τις ευθύνες στους δήμου και λένε «δεν πάει μπροστά αυτήν η πόλη».

Δεν φταίνε πάντα οι άλλοι, το κακό ξεκινάει από εμάς τους ίδιους. Αν δεν ενδιαφερθούμε πρώτα εμείς για τον τόπο μας -και όχι μόνο- πως περιμένουμε να ενδιαφερθούν οι άλλοι για εμάς;

Λίγες μέρες στο εξωτερικό, σε χώρες όπως η Κροατία, η Σλοβενία, η Ιταλία, η Γαλλία, θα σας πείσουν γι αυτό που λέω. Εκεί οι πολίτες αλλά και οι τουρίστες ξέρουν το αυτονόητο και γι αυτό τον λόγο βλέπεις πόλεις περιποιημένες με πάρκα και δρόμους καθαρούς. Το μάτι σου γεμίζει από τα όμορφα τοπία, όχι από τα… άσχημα σκουπίδια.

Λίγο αν το κάναμε ο καθένας ξεχωριστά η διαφορά θα ήταν τεράστια και η πόλη μας πιο καθαρή.

Σκέψου το πριν πετάξεις το σκουπίδι στην… κουφάλα.

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here