Μήνυμα του ΚΚΕ για την Πρωτομαγιά

Τιμάμε την Εργατική Πρωτομαγιά, τους νεκρούς εργάτες του Σικάγο το 1886, τους καπνεργάτες του ’36 στη Θεσσαλονίκη,

τους 200 εκτελεσμένους κομμουνι- στές στην Καισαριανή, την 1η Μάη του ’44, όλους τους αλύγιστους της ταξικής πάλης που έδωσαν και τη ζωή τους για τα δικαι- ώματα της τάξης τους, την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, το σοσιαλισμό – κομμουνισμό.
Αντλούμε δύναμη από την ιστορική πεί- ρα, οργανώνοντας τους σύγχρονους αγώνες της εργατικής τάξης, τη συμμαχία της με τα άλλα λαϊκά στρώματα, ενάντια στην επίθεση του κεφαλαίου στα συνεχόμενα αντιλαϊκά μέτρα, τα μνημόνια κλπ. ενάντια στις ιμπε- ριαλιστικές επεμβάσεις και τους πολέμους, για την ικανοποίηση των σύγχρονων ανα- γκών.
Σήμερα, υπάρχουν όλες οι δυνατότητες να απολαμβάνει ο λαός τον πλούτο που παράγει, να χρησιμοποιούνται τα επιτεύγματα της επιστήμης και της τεχνολογίας για να δουλεύει σε καλύτερες συνθήκες, με λιγότερο γενικό εργάσιμο χρόνο, αλλά με εργασιακό εισόδημα και κοινωνικές υπη- ρεσίες που θα εξασφαλίζουν πολύ καλύτερο επί- πεδο ζωής. Να έχει μόνιμη δουλειά, με σύγχρονα δικαιώματα, να ζει χωρίς τον εφιάλτη της ανεργί- ας. Να απολαμβάνει σύγχρονες υπηρεσίες Υγείας, Κοινωνικής φροντίδας, Περίθαλψης, Παιδείας, με προστασία της μητρότητας, των παιδιών και των ηλικιωμένων, ελεύθερο χρόνο και υποδομές δημι- ουργικής αξιοποίησής του.
Αντί για αυτό, ο λαός σήμερα ζει μέσα στη δι- αρκή αβεβαιότητα, όπου τσακίζονται όσα δικαιώ- ματα έχουν απομείνει, οι νέοι εργάζονται και ζουν σε συνθήκες χειρότερες από αυτές των προηγού- μενων γενιών.
Αυτός ο «παραλογισμός» είναι η «λογική» ενός συστήματος που κινείται με κίνητρο το κα- πιταλιστικό κέρδος. Η αιτία είναι η καπιταλιστι- κή ιδιοκτησία και εξουσία, ο ανταγωνισμός και η αναρχία στην παραγωγή, το ότι μια χούφτα κε- φαλαιοκράτες κλέβουν τον παραγόμενο πλούτο, αποφασίζουν τι και πώς θα παραχθεί. Αυτό είναι το εμπόδιο της κοινωνικής εξέλιξης και γι’ αυτό πρέπει να φύγει από τη μέση.

Καλούμε την εργατική τάξη, το λαό να γυρίσουν την πλάτη στην κοινή προσπά- θεια της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, της ΝΔ και των άλλων κομμάτων να υποτά- ξουν το λαό στον «εθνικό στόχο» της επι- στροφής στην καπιταλιστική ανάπτυξη. Να απομονώσουν αποφασιστικά τη ναζιστική Χρυσή Αυγή, το ρατσιστικό δηλητήριο που χύνει, το μίσος σε βάρος πρωτοπόρων ερ- γατών, κομμουνιστών, των προσφύγων – θυμάτων του πολέμου.

Η πολυπόθητη για τους καπιταλιστές και το κράτος τους ανάκαμψη της ελληνικής οικονομίας θα είναι βασανιστική, αβέβαιη και λόγω της κα- τάστασης, των αντιθέσεων στην παγκόσμια καπι- ταλιστική οικονομία. Κι αν υπάρξει, θα είναι ανά- καμψη για τα κέρδη των λίγων, των μονοπωλίων, του κεφαλαίου. Η ένταση της εκμετάλλευσης και η λιτότητα για το λαό, όχι μόνο δε θα σταματή- σουν, αλλά θα κλιμακωθούν, με νέα επίθεση σε εργατικά δικαιώματα, νέα φοροληστεία, νέες πε- ρικοπές στις συντάξεις, σ’ ό,τι έχει απομείνει από κοινωνικές υπηρεσίες, μέσω νέων «προγραμμά- των» και μνημονίων, με την ανεργία στα ύψη, και την επέκταση της δουλειάς – «λάστιχο».
Όποια «αντίμετρα» υπάρξουν, το πολύ πολύ να οδηγήσουν σε μια αναδιανομή της φτώχειας, δηλαδή ο λιγότερο φτωχός να «πληρώνει» για τον περισσότερο φτωχό. Το βασικό μέρος των
«αντιμέτρων» περιλαμβάνει μέτρα στήριξης του κεφαλαίου, με τη μείωση της φορολογίας του και την επιδότηση του μισθολογικού κόστους, για να έχει ακόμη πιο φτηνή εργατική δύναμη, με απευ- θείας χρηματοδότηση.
Την καπιταλιστική ανάπτυξη και ανταγωνιστι- κότητα υπηρετούν και εκείνες οι δυνάμεις – με
«δεξιό» ή «αριστερό» ιδεολογικό στίγμα – που εμφανίζουν ως λύση για το λαό την καπιταλιστική Ελλάδα με εθνικό νόμισμα. Ζητούν από το λαό να υποκλιθεί σε τμήματα του κεφαλαίου, εγχώρια ή διεθνή, που -για τα δικά τους συμφέροντα- στη- ρίζουν, άμεσα ή έμμεσα, ή προσαρμόζονται σε φυγόκεντρες τάσεις της ΕΕ και της Ευρωζώνης.
Ο ελληνικός λαός μπορεί και πρέπει να επιλέ- ξει ο ίδιος – με τη θέληση και τη δράση του – την έξοδο από την ΕΕ, τη μονομερή διαγραφή του χρέους, σχεδιάζοντας αλλιώς την παραγωγή, την οικονομία, τις σχέσεις με άλλες οικονομίες. Αυτή η προοπτική και η ρεαλιστική εφαρμογή της απαιτεί να κατακτήσει τα «κλειδιά» της οικονομίας, να πε- ράσει η εξουσία στα δικά του χέρια. Αυτό αποτελεί πραγματική εναλλακτική, πολιτική και οικονομική, λύση και αξίζει κάθε θυσία.

Καλούμε την εργατική τάξη, το λαό να ορ- γανώσουν την πάλη τους ενάντια στους ιμπε- ριαλιστικούς πολέμους και τις επεμβάσεις. Ενάντια στη συμμετοχή της χώρας σε αυτούς τους σχεδιασμούς, στις αποστολές των Ενό- πλων Δυνάμεων εκτός συνόρων, για την απο- μάκρυνση των ξένων στρατιωτικών βάσεων, την έξοδο από το ΝΑΤΟ.
Οι ανταγωνισμοί για νέες αγορές και κέρδη δη- μιουργούν κινδύνους για πιο γενικευμένους ιμπερια- λιστικούς πολέμους, αλλαγές συνόρων, νέα κύματα προσφύγων. Αυτό αποδεικνύουν και οι πρόσφατες επιθέσεις των ΗΠΑ σε Συρία, Αφγανιστάν, η όξυνση της κατάστασης στην Κορεατική Χερσόνησο.
Ο πόλεμος είναι η συνέχιση της πολιτικής υπέρ του κεφαλαίου όταν δεν επαρκούν τα «ειρηνικά» μέσα, με την αναδιάταξη των συμμαχιών των ισχυ- ρών και την ένταση της εκμετάλλευσης των εργα- ζομένων.
Η σημερινή κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ, όπως και οι προηγούμενες, συμμετέχει ενεργά στους σχεδι- ασμούς των ΗΠΑ – ΝΑΤΟ – ΕΕ. Προχώρησε ακόμη παραπέρα. Προσκάλεσε το ΝΑΤΟ στο Αιγαίο, συμ- φώνησε με τις ΗΠΑ την επέκταση της στρατιωτικής βάσης της Σούδας, στηρίζει όλα τα επιθετικά ΝΑΤΟ- ϊκά σχέδια.
Ο στόχος της «γεωστρατηγικής αναβάθμισης» είναι ο στόχος του ελληνικού κεφαλαίου, στον αντα- γωνισμό του κυρίως με την τουρκική αστική τάξη στην περιοχή. Για το λαό σημαίνει νέες περιπέτειες και κινδύνους. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία εμπιστο- σύνη προς τη σημερινή ή άλλη αστική κυβέρνηση, καμία αυταπάτη ότι το ΝΑΤΟ, η ΕΕ είναι εγγυητές των συνόρων και των κυριαρχικών δικαιωμάτων.
Γι’ αυτό και η πάλη ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο, για την ειρήνη και προστασία των συνόρων πρέπει να συνδέεται: Με την καταδίκη της πολιτικής που εμπλέκει τη χώρα μας σε ιμπεριαλιστικές επεμ- βάσεις, με το συντονισμό της πάλης με άλλους λα- ούς, με το στόχο της ανατροπής της καπιταλιστικής εξουσίας στην Ελλάδα και σε γειτονικές χώρες, για να ζήσουν οι λαοί πραγματικά ειρηνικά.

Απευθυνόμαστε ιδιαίτερα σε όσους δεν αποδέχονται τη σημερινή κατάσταση, δεν υπο- κύπτουν στη μοιρολατρία και το συμβιβασμό.

Τους καλούμε σε συμπόρευση με το ΚΚΕ, για να αναγεννηθεί το εργατικό κίνημα, να συ- γκροτηθεί μια μεγάλη κοινωνική συμμαχία ενάντια στον καπιταλισμό και τα μονοπώλια.

Σήμερα είμαστε πιο ώριμοι, εξοπλισμένοι με σύγχρονες επεξεργασίες, με τις αποφάσεις του 20ού Συνεδρίου μας, για να ανταπεξέλθουμε σε πιο σύν- θετες και δύσκολες συνθήκες, να ανοίξουμε ελπιδο- φόρο δρόμο πραγματικής φιλολαϊκής διεξόδου.
Η ιστορία της ταξικής πάλης, η νίκη της Οκτω- βριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης, που φέτος γιορτάζουμε τα 100χρονά της, η πορεία της σοσι- αλιστικής οικοδόμησης στον 20ό αιώνα άνοιξαν το δρόμο για την κατάργηση της εκμετάλλευσης, για να γίνει η εργατική τάξη, που δημιουργεί τον κοινω- νικό πλούτο, και τάξη που οργανώνει την παραγωγή προς όφελος όλων των εργαζομένων. Γι’ αυτό το λόγο μπορεί να ηγηθεί και να συσπειρώσει τα άλλα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα στην πάλη για την ανατροπή του σάπιου καπιταλιστικού συστήματος.
Οι εξελίξεις φανερώνουν τα τεράστια, άλυτα αδι- έξοδα του καπιταλισμού, που το μόνο που μπορεί να «προσφέρει» στην ανθρωπότητα, είναι κρίσεις, φτώχεια, ανεργία και πολέμους. Αυτές οι αντιφάσεις του καπιταλισμού είναι που γεννούν την ανάγκη κα- τάργησής του, την ανάγκη να εναρμονιστεί ο κοινω- νικός χαρακτήρας της παραγωγής με την κοινωνική ιδιοκτησία στα μέσα παραγωγής. Απ’ αυτό προκύ- πτει η επικαιρότητα και η αναγκαιότητα του σοσι- αλισμού. Η νίκη της αντεπανάστασης δεν αναιρεί την επικαιρότητα κι αναγκαιότητα του σοσιαλισμού
– κομμουνισμού. Τα συμπεράσματα από την πορεία της ταξικής πάλης, κατά τη σοσιαλιστική οικοδόμη- ση, είναι προωθητική δύναμη για την ανεπίστρεπτη νίκη του κομμουνισμού έναντι του καπιταλισμού.

Η 1η Μάη είναι ημέρα έμπνευσης και διε- θνιστικής αλληλεγγύης.
131 χρόνια μετά το Σικάγο κρατάμε άσβε- στη ελπίδα για την τελική νίκη της εργατι- κής τάξης. Οι λαοί έχουν το δίκιο με το μέρος τους. Έχουν τη δύναμη να αντιστρέψουν την κατάσταση, να απαλλαγούν από τη σημερινή καπιταλιστική βαρβαρότητα. Να γράψουν στη σημαία των σύγχρονων αγώνων τους το σύν- θημα: