Το σωματείο «Ελλάδα 2028 – Παρατηρητήριο Απολιγνιτοποίησης» δεν δηλώνει αντίθετο με την απολιγνιτοποίηση, ωστόσο τονίζει πως αυτό δεν μπορεί να γίνει με τους όρους που θέτει η κυβέρνηση

Φανή Σοβιτσλή

Τον κίνδυνο της ερήμωσης και του οικονομικού μαρασμού της Δυτικής Μακεδονίας επισείουν οι ιδιοκτήτες δεκάδων τεχνικών εταιρειών της περιοχής, που κύριο αντικείμενό τους είναι ο λιγνίτης. Αποτέλεσμα της απολιγνιτοποίησης, που σύμφωνα με τους ίδιους προωθείται βίαια και χωρίς την απαιτούμενη κοινωνική διαβούλευση, θα είναι να χάσουν τη δουλειά τους 5.000 εργαζόμενοι και να διαταραχθεί η κοινωνική συνοχή.

Οι επιχειρηματίες έχουν ιδρύσει το σωματείο «Ελλάδα 2028 – Παρατηρητήριο Απολιγνιτοποίησης» και καταθέτουν στο δημόσιο διάλογο μια διαφορετική άποψη, με εθνική διάσταση, ζητώντας να συμμετέχουν στο διάλογο, προσφέροντας τη δική τους μακρά εμπειρία στην παραγωγή ενέργειας στη χώρα. Οι ίδιοι δεν είναι αντίθετοι στην απολιγνιτοποίηση, όμως υποστηρίζουν πως δεν μπορεί να γίνει με τους σημερινούς όρους της κυβέρνησης, διότι αυτό θα έχει ως συνέπεια να κλείσουν οι βιομηχανίες και οι επιχειρήσεις της Πτολεμαΐδας, να μηδενιστεί η οικονομική δραστηριότητα και να χάσουν χιλιάδες εργαζόμενοι τη δουλειά τους.

«H απολιγνιτοποίηση θα προκαλέσει κοινωνικές εκρήξεις»

Όπως επισημαίνει ο πρόεδρος του σωματείου, Κλεάνθης Ακτενίζογλου, «το σχέδιο της δήθεν απολιγνιτοποίησης οδηγεί στο κλείσιμο των δικών μας παραγωγικών βιομηχανιών για να εισάγουμε ορυκτά καύσιμα από το εξωτερικό καθώς και όλο τον εξοπλισμό των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.

Η κυβέρνηση απειλεί να μας κλείσει τάχα για φιλοπεριβαλλοντικούς λόγους, όταν ακόμη δεν έχει παρουσιάσει ένα σαφές σχέδιο. Ένα νέο παραγωγικό μοντέλο για την περιοχή, με την απαιτούμενη περίοδο προσαρμογής. Αρνείται μάλιστα να μας καταστήσει συνομιλητές της, να ακούσει τους προβληματισμούς μας και με συναίνεση να προχωρήσει στην επόμενη μέρα. 

Εμείς λέμε να απεξαρτηθούμε από τον λιγνίτη. Αλλά με σχέδιο, σε έναν χρονικό ορίζοντα, που θα δώσει τη δυνατότητα προσαρμογής της περιοχής στα νέα δεδομένα, με σοβαρά επενδυτικά κονδύλια, με ένα πλάνο επιβίωσης της περιοχής στην πράξη κι όχι στα λόγια. Η απολιγνιτοποίηση στα χαρτιά και στα λόγια θα οδηγήσει σε κοινωνικές εκρήξεις και η περιοχή, απουσία σαφούς προοπτικής, θα ερημώσει και θα παραδοθεί -παρότι ακριτική και συνεπώς εθνικά ευαίσθητη- σε ξένα συμφέροντα. Αυτή την εικόνα, αυτή την προοπτική, μπορούμε με διάλογο να την αποτρέψουμε. Μπορούμε να κάνουμε κάτι σωστά, αρκεί να μην έχουμε ιδεοληψίες, εμμονές και αγκυλώσεις. 

Αρκεί η κυβέρνηση να ακούσει τον παραγωγικό κόσμο της περιοχής».

Τι ζητούν οι επιχειρήσεις

– Να εξετάσει η κυβέρνηση, στο υπό υλοποίηση φωτοβολταϊκό πάρκο της ΔΕΗ, τη μετοχική συμμετοχή των τεχνικών εταιρειών, των επαγγελματιών και των εργαζομένων στο λιγνίτη, δημιουργώντας την πρώτη «ενεργειακή κοινότητα» στην Ελλάδα. Οι εταιρείες προτίθενται να εισφέρουν με κεφάλαια, με εργασία, με κατασκευαστικό έργο στην αλλαγή και ζητούν η Πολιτεία να υιοθετήσει fast track διαδικασίες αδειοδότησης, να νομοθετήσει την εντοπιότητα στην κατασκευή του πάρκου.

– Η Δυτική Μακεδονία να παραμείνει βιομηχανική περιοχή. Με ένα σχέδιο προσέλκυσης επενδύσεων, με εργοστάσια παραγωγής και μεταποίησης, που θα μπορέσουν να απορροφήσουν σε θέσεις εργασίας το τεχνικό προσωπικό. Τα φωτοβολταϊκά πάρκα δεν δημιουργούν καμία θέση εργασίας, πέραν του περιορισμένου χρόνου κατασκευής τους.

– Να αποκατασταθούν άμεσα τα ορυχεία και οι λιγνιτικές μονάδες, των οποίων η λειτουργία θα σταματήσει. Από την εξαγγελία της απολιγνιτοποίησης έως και σήμερα δεν προκηρύχθηκε καμιά εργασία αποκατάστασης ορυχείων.

– Να γίνουν συγκεκριμένες παρεμβάσεις στον Αναπτυξιακό Νόμο και σε φορολογικό επίπεδο, ώστε να δοθούν σοβαρά κίνητρα δανειοδότησης και επενδύσεων. Επίσης, να ληφθούν επιπλέον μέτρα προστασίας και ενίσχυσης της εργασίας, να δοθούν δυνατότητες συγχωνεύσεων των εταιρειών, που οι περισσότερες θα κλείσουν, και να σχεδιαστούν σύγχρονες μονάδες ηλιοθερμικές ή ακόμα και παραγωγής υδρογόνου και εάν είναι δυνατό ακόμα και η δημιουργία ενός υβριδικού σταθμού παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας.

– Για να είναι πραγματικά «Δίκαιη» η «Μετάβαση» να θεσπιστεί μια εφάπαξ αποζημίωση από το Ταμείο Δίκαιης Μετάβασης, με αντικειμενικά κριτήρια.

– Το χρονοδιάγραμμα παύσης του λιγνίτη και λειτουργίας κάποιων λιγνιτικών μονάδων να επανεξεταστεί. Όχι για να καθυστερήσει, αλλά για να υπάρξει συγκεκριμένο σχέδιο και να εξασφαλιστεί η ενεργειακή ασφάλεια, η τιμή του ρεύματος και η συνέχιση της παραγωγικής δραστηριότητας στη Δυτική Μακεδονία.

«Δεν είμαστε απέναντι στην κυβέρνηση. Εμείς ζητάμε να περάσουμε με όρους βιωσιμότητας στην επόμενη μέρα, χωρίς τον λιγνίτη. Κανένας από εμάς δεν διαφωνεί με οτιδήποτε βελτιώνει το περιβάλλον της περιοχής, προστατεύει τη δημόσια υγεία και ανεβάζει το βιοτικό επίπεδο. Δεν έχει καμιά λογική όμως να αφανίζει οποιαδήποτε κυβέρνηση μια παραγωγική διαδικασία που δημιούργησε και διατηρεί θέσεις εργασίας και παράγει πλούτο χωρίς προοπτική για τους πολίτες. Την παραγωγική έρημο όπως και να την αμπαλάρουν δεν αλλάζει», τόνισε Πρόεδρος της πρωτοβουλίας «Ελλάδα 2028 – Παρατηρητήριο Απολιγνιτοποίησης».

*Δημοσιεύθηκε στη “ΜτΚ” στις 28 Ιουνίου 2020

Πηγή: makthes.gr

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here