Ο Αλέξανδρος Διάκος …ενώνει την Καστοριά με τα Δωδεκάνησα

Τον προσεχή Νοέμβριο θα πραγματοποιηθεί η αδελφοποίηση του Δήμου Χάλκης με τους Δήμους Καστοριάς και Νεστορίου.

 Οι εν λόγω εκδηλώσεις, το πρόγραμμα των όποιων θα ανακοινωθεί το προσεχές διάστημα, πρόκειται να πραγματοποιηθούν στην Καστοριά. 

Ο Δήμος Χάλκης ως συνδιοργανωτής φορέας των εκδηλώσεων θα εκπροσωπηθεί από 35μελή αποστολή η οποία θα συσταθεί από τον Δήμαρχο και θα απαρτίζεται από αιρετούς του Δήμου και πολίτες του νησιού.

Βασικός άξονας της αδελφοποίησης είναι ο Αλέξανδρος Διάκος και η προαγωγή της διαδημοτικής αλληλεπίδρασης με σκοπό την ανάπτυξη και καθιέρωση δεσμών φιλίας, αμοιβαίας κατανόησης και ουσιαστικής συνεργασίας.

rodiaki.gr

Ο ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΔΙΑΚΟΣ –  Ο πρώτος νεκρός αξιωματικός του 1940

Ο Έλληνας Ήρωας Αλέξανδρος Διάκος γεννήθηκε το 1911 στη Χάλκη και πήγε στο Γυμνάσιο στη Ρόδο. Μεγάλωσε μέσα στην ιταλική κατοχή αλλά γαλουχήθηκε με τα ιδανικά της Ελευθερίας και ο άσβηστος πόθος του ήταν να δει τα Δωδεκάνησα ελεύθερα και ενωμένα με την Μητέρα Ελλάδα. Από μικρή ηλικία ο Αλέξανδρος αντιδρούσε στις ιταλικές διαταγές και απαγορεύσεις, αντιδρούσε στην ιταλική κατοχή. Αυτός ήταν ο σημαντικότερος λόγος που τον οδήγησε στην Αθήνα και στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων όπου αποφοίτησε το 1934 ως Ανθυπολοχαγός του πεζικού.

Η κήρυξη του πολέμου τον βρήκε υπολοχαγό στη Πίνδο, Διοικητή του 2ου Λόχου του 4ου Συντάγματος Πεζικού υπό τις διαταγές του Συνταγματάρχη Δαβάκη. Έτσι έλαβε μέρος σε μια από τις πρώτες μάχες του ελληνοιταλικού πολέμου και σκοτώθηκε την 1η Νοεμβρίου του 1940, προσπαθώντας να οδηγήσει τους άντρες του στην ανακατάληψη ενός υψώματος από τους ιταλούς.

Ο ταγματάρχης Ιωάννης Καραβίας στην αναφορά της μάχης όπου έλαβε μέρος ο Αλέξανδρος Διάκος περιγράφει: “Πολλαπλάσιοι ιταλικοί δυνάμεις αντεπετέθησαν κατά των οπλιτών του λόχου, αναζητούντων θέσεις αμύνης εναντίον του φονικωτάτου πυρός των πολυβόλων. Με αδάμαστον αποφασιστικότητα και ακλόνητον θάρρος ο υπολοχαγός Διάκος Αλ., όρθιος και κραυγάζων προς τους άνδρας του εν μέσω νεκρών και τραυματιών οιμωζώντων, παρά τα δραστικώτατα πυρά του εχθρού, αδιαφορών διά τον θάνατον, όστις επλανάτο πέριξ αυτού, κατώρθωσε ν’ ανασυντάξη εκ τρίτου τον λόχον, να τον εμψυχώση και να τον ρίψη μετά νέας ορμής εναντίον των λυσσωδώς αμυνομένων Ιταλών. Καθ’ ον δε χρόνον διά τετάρτην φοράν ο δοκιμασθείς λόχος εκαλείτο με την λόγχην εφ’ όπλου ν’ αντιμετώπιση νέαν, θραυσθείσαν και αυτήν, αντεπίθεσιν του εχθρού διά της τελικής εφόδου του, ο δε ηρωικός διοικητής του λόχου αυτού, τεθείς επί κεφαλής, εκραύγαζε με φωνήν Άρεως: «Εμπρός! παιδιά, για μια μεγάλη Ελλάδα και μίαν ελεύθερη Δωδεκάνησο», ριπή πολυβόλου τον εφόνευσε.”

Ο Αλέξανδρος Διάκος ήταν ο πρώτος αξιωματικός του στρατού ξηράς που σκοτώθηκε το 1940. Η Ελλάδα, η Ρόδος, Η Χάλκη και όλοι οι Έλληνες του χρωστάμε αιώνια ευγνωμοσύνη. Αιωνία του η μνήμη! Στο Μανδράκι της Ρόδου υπάρχει ένα άγαλμα του σε στάση επίθεσης, ως ελάχιστος φόρος τιμής, αλλά και ως τόπος συντήρησης της μνήμης.