«Πάγωσε» η βιοδιαχείριση της λίμνης Καστοριάς

Στον «πάγο» μπήκε η πιλοτική εφαρμογή της οικοσυστημικής πρακτικής στη λίμνη της Καστοριάς, που στόχευε στην προστασία και την εξυγίανσή της, παρά τα πρώτα θετικά αποτελέσματα που καταγράφηκαν με τη βελτίωση της οικολογικής ποιότητας των νερών του πολύπαθου υγροτόπου.

Ο λόγος; Η αναμενόμενη ίδρυση του νέου υπερφορέα διαχείρισης, με την ονομασία «Φορέας Διαχείρισης Προστατευόμενων Περιοχών Δυτικής Μακεδονίας» και -προσωρινή, σύμφωνα με τον νόμο που ψηφίστηκε- έδρα την Καστοριά. Η χωρική του αρμοδιότητα αφορά έξι ορεινά οικοσυστήματα και έξι υγροτοπικά: τη λίμνη της Καστοριάς και το σύμπλεγμα των τεσσάρων λιμνών της περιοχής του Αμυνταίου, Ζάζαρη, Χειμαδίτιδα, Πετρών, Βεγορίτιδα. Υπενθυμίζεται ότι ο Φορέας Διαχείρισης Λίμνης Καστοριάς είχε καταργηθεί στις 23 Ιανουαρίου 2013, έναν μόλις χρόνο μετά την ίδρυσή του.

Το πρώτο master plan της οικοσυστημικής πρακτικής περιλάμβανε τα ακόλουθα έργα:

• Εκσυγχρονισμό θυροφραγμάτων ρέματος Γκιόλε
• Έργα διευθέτησης σε τμήμα του ρέματος Γκιόλε της λίμνης Καστοριάς μήκος 1.300 μέτρων
• Εκτέλεση δημοσίων δασοτεχνικών έργων ορεινής υδρονομίας σε τμήμα της λεκάνης του υδατορέματος Ξηροποτάμου (Κ.Α. 110507) στη περιοχή του δήμου Καστοριάς και στη περιοχή του δήμου Αμυνταίου
• Εκτέλεση δημοσίων δασοτεχνικών έργων ορεινής υδρονομίας σε τμήμα της λεκάνης του υδατορέματος της Βυσσινιάς (Κ.Α. 110503) στη περιοχή του δήμου Καστοριάς και
• Προμήθεια εξοπλισμού μέτρησης και τηλεμετάδοσης ποιοτικών και ποσοτικών παραμέτρων των υδάτων στη λίμνη Καστοριάς και τηλεμετρικό δίκτυο με 270.000 ευρώ

Η πολύπαθη και δοκιμαζομένη λίμνη της Καστοριάς, σύμφωνα με τον Σταύρο Παπαδόπουλο από το Τμήμα Περιβάλλοντος και Υδροκονομίας της ΠΕ Καστοριάς, τη δεδομένη χρονική στιγμή, είναι σε πολύ καλή κατάσταση και το ποιοτικότερο αποτέλεσμα είναι εμφανές. Η αλλαγή στη φιλοσοφία διαχείρισης των θυροφραγματών -από την αντιπλημμυρική σε μια πιο οικοσυστημική προσέγγιση- συνέβαλαν στα θετικά αποτελέσματα, όπως λέει.

«Κρατώντας κλειστά τα θυροφράγματα κατά τους χειμερινούς μήνες, αφήνουμε το καθαρό νερό στη λίμνη. Το νερό αυτό το συγκρατούμε και όταν διαπιστώσουμε ότι δημιουργούνται κατάλληλες συνθήκες για την ανάπτυξη κυανοβακτηρίων, ανοίγουμε τα θυροφράγματα ώστε να προκαλέσουμε διαταραχή και καθυστέρηση στην ανάπτυξη αυτή», εξηγεί ο κ. Παπαδόπουλος.

Δεδομένων των αποτελεσμάτων αυτών, θεωρήθηκε σκόπιμη η περαιτέρω συνολική διερεύνηση του οικοσυστημικού πλέγματος της λίμνης. Με το εργαλείο της βιοδιαχείρισης, επιχειρήθηκε μια πιο εμπειροστατωμένη προσέγγιση στη διαχείρισης της λίμνης. Όμως, αυτή τη στιγμή μένει «παγωμένη», ενώ το ίδιο συμβαίνει και με τα υπόλοιπα έργα του διαχειριστικού σχεδίου, γεγονός που προκαλεί έντονη ανησυχία στους ειδικούς για τη μελλοντική κατάσταση του υγροτόπου, αφού κανείς δεν γνωρίζει πότε θα ιδρυθεί ο νέος Φορέας Διαχείρισης.

«Σήμερα όλες οι προγραμματισμένες δράσεις έχουν σταματήσει γιατί δεν έχουμε πλέον την αρμοδιότητα. Εμείς εμπειρικά κάνουμε κάποιες εκκενώσεις στη λίμνη, μέχρι την οριστική εκχώρηση των αρμοδιοτήτων μας στον υπό σύσταση φορέα», καταλήγει ο κ. Παπαδόπουλος.

του Νίκου Αβουκάτου, http://greenagenda.gr