Κι όμως στην Τραπεζούντα υπήρχε οδοντίατρος από το 1911 που έκανε βιδωτά (εμφύτευμα) δόντια! (Φωτο)

Το οδοντικό εμφύτευμα (βιδωτό δόντι) αποτελεί εξάρτημα το οποίο τοποθετείται χειρουργικά στο οστό της γνάθου με σκοπό την αντικατάσταση ενός ή περισσοτέρων ελλειπόντων δοντιών.

Μελετώντας κανείς για το επίτευγμα αυτό της οδοντιατρικής, διαπιστώνει ότι ήδη από την αρχαιότητα είχε γίνει προσπάθεια αντικατάστασης ελλειπόντων δοντιών με ενσφήνωση στο οστό της γνάθου τεμαχιδίων χρυσού, ξύλου, νεκρού οστού κτλ. Η ουσιαστική ανάπτυξη των εμφυτευματικών υλικών ξεκίνησε την δεκαετία του 1930 με την χρήση κυρίως κραμάτων χρωμίου – κοβαλτίου ή τανταλίου. Κύριος εκπρόσωπος αυτής της κατηγορίας των υλικών αποτέλεσε το vitalium του κατασκευάστηκε από τον Venable το 1937 και είναι κράμα χρωμίου – κοβαλτίου – μολυβδένιου. Αργότερα την δεκαετία του 1970 ως και σήμερα καθιερώθηκε η χρήση του τιτανίου και των κραμάτων του διότι πληροί το μέγιστο τον μηχανοβιολογικών απαιτήσεων ενός εμφυτευματικού υλικού. Την ίδια περίπου εποχή ξεκίνησε και η χρήση κεραμικών εμφυτευματικών υλικών όπως του υδροξυαπατίτη και του φωσφορικού ασβεστίου.

Κι αν όλα αυτά τα στοιχεία αφορούν από το 1930 και έπειτα, τεράστια έκπληξη προκαλεί, η καταχώρηση αγγελίας ή διαφήμισης οδοντίατρου που ακούει στο όνομα Μανωλάκης Παρρησίου, ο οποίος ζούσε στην Τραπεζούντα του Πόντου. Σύμφωνα με την αγγελία που χρονολογείται το 1911 στο «Φάρο της Ανατολής» ο οδοντίατρος ανάμεσα στις υπηρεσίες που πρόσφερε είχε και την κατασκευή και τοποθέτηση βιδωτών οδόντων…! Μάλιστα, όπως μπορείτε να δείτε, η αγγελία καταλήγει για τις δωρεάν υπηρεσίες προς τους πτωχούς…