Κολυμβητής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, διαπρέπει ως χρηματιστής στις ΗΠΑ (Φωτο)

Ο Ανέστης Αραμπατζής, κάποτε ήταν κολυμβητής του Ηρακλή Θεσσαλονίκης, στην πορεία είχε την τύχη να κολυμπήσει δυο φορές μαζί με τον Μάικλ Φελπς, και σήμερα είναι χρηματιστής στο Μαϊάμι και αντιπρόεδρος της INTL FC Stone.

Ο 29χρόνος Ανέστης Αραμπατζής μίλησε στο G-Weekend και θυμήθηκε την πορεία του από την Θεσσαλονίκη στο Μαϊάμι και από τα κολυμβητήρια στα χρηματιστήρια!

Ανέστη, κάθε αρχή και δύσκολη. Εσύ πως ξεκίνησες την πορεία σου στον αθλητισμό;

«Γεννήθηκα στη Θεσσαλονίκη. Στα τρία μου χρόνια οι γονείς μου με πήγαν στην πισίνα. Είχα άγνοια κινδύνου για το νερό και μου άρεσε πολύ η θάλασσα. Είκοσι χρόνια ήμουν μόνο σε μια ομάδα στην Ελλάδα. Στον Ηρακλή Θεσσαλονίκης. Εκεί ανέπτυξα δυνατές φιλίες οι οποίες αργότερα κατέληξαν σε οικογενειακές σχέσεις μιας και πάντρεψα έναν από τους τότε συναθλητές μου και έναν από τους σημερινούς προπονητές της ομάδας τον Παναγιώτη Κοσμίδη».

Όταν ξεκινούσες στην κολύμβηση είχες κάποιο είδωλο;

«Γενικά σαν άνθρωπος είμαι κατά των ειδώλων. Υπάρχουν όμως κάποια άτομα από τα οποία κέρδισα πράγματα και σαν αθλητής αλλά και ως άνθρωπος. Δυο εκ των οποίων είναι ο Σπύρος Μπιτσάκης ο οποίος μου έδωσε τη προτροπή του να σπουδάσω στην Αμερική όταν ήμουν ακόμα 13 χρονών αλλά και ο Σπύρος Γιαννιώτης ο οποίος μου μετέφερε τη σημασία της συστηματικής και συνεχής δουλειάς την οποία μετέφερα αργότερα και στην επαγγελματική μου καριέρα».

Έφυγες από την Ελλάδα για τις ΗΠΑ. Πως επέλεξες το κολέγιο της Αλαμπάμα και τι σπούδασες;

«Υπάρχει μια ιδιαίτερα ρομαντική ιστορία γι΄αυτό το γεγονός. Ήταν Δεκέμβριος του 2003 και εγώ στα 13 μου χρόνια, είχα κερδίσει την πρώτη μου συμμετοχή στο χειμερινό Grand Prix Αλεξάνδρεια. Έχοντας τον πιο αργό χρόνο πρόκρισης ήμουν στην τελευταία σειρά με τους υπόλοιπους αθλητές. Στη διπλανή σειρά ήταν ένας δίμετρος τύπος ο οποίος τότε μου φαινόταν αρκετά τεράστιος (!!) και είδε ότι ήμουν λίγο ψαρωμένος πριν τη κούρσα. Με αφορμή το γεγονός ότι μπροστά από εμάς υπήρχε μια σειρά 400μ μικτής και του αρκετού χρόνου που είχαμε, πιάσαμε κουβέντα. Μέσω της κουβέντας μου είπε πως δεν υπήρχε λόγος να έχω κάποιο άγχος, με ρώτησε για τον στόχο μου και τέλος μου είπε πως αν τον καταφέρω θα μου έδινε σαν δώρο το σκουφάκι του και εγώ σε αυτόν το δικό μου.

Τελείωσε η κούρσα, κολύμπησα εντός του χρόνου που ήθελα και στο τέλος της κούρσας ανταλλάξαμε σκουφάκια. Αυτός ο δίμετρος αθλητής λοιπόν ήταν ο Σπύρος Μπιτσάκης και το σκουφάκι που μου έδωσε ήταν το σκουφάκι του πανεπιστημίου της Αλαμπάμα. Εκείνη την ημέρα και με το τέλος του αγώνα ανέβηκα στην κερκίδα και είπα στους γονείς μου ότι μια ημέρα θα πάω και εγώ στο πανεπιστήμιο της Αλαμπάμα. Έξι χρόνια αργότερα, είχα προτάσεις για υποτροφία από τα 21 εκ των 25 καλύτερων κολυμβητικών πανεπιστημίων της Αμερικής, από αυτά διάλεξα το Αλαμπάμα, λόγω της παραπάνω ιστορίας, του δυνατό group που είχε στη πεταλούδα αλλά και το γεγονός ότι σαν ίδρυμα θεωρείται ένα από τα καλύτερα δημόσια business schools των ΗΠΑ. Εκεί σπούδασα Χρηματοοικονομικά με ειδικότητα την επιχειρηματικότητα».

Ποια θεωρείς μεγαλύτερη επιτυχία της αθλητικής σου καριέρας;

«Μεγαλύτερη επιτυχία της κολυμβητικής μου καριέρας για εμένα ήταν η δυνατότητα η οποία μου δόθηκε μέσω του αθλήματος να σπουδάσω σε ένα από τα κορυφαία δημόσια πανεπιστημιακά ιδρύματα της Αμερικής. Κάτι το οποίο λόγω κόστους δεν θα είχα τη δυνατότητα να προσεγγίσω διαφορετικά. Σαν καθαρά αγωνιστική επιτυχία θεωρώ την 4η θέση στα 200μ πεταλούδα στο παναμερικανικό πρωτάθλημα το 2011».

Έχεις κολυμπήσει στην ίδια σειρά και με τον Μάικλ Φελπς;

«Ναι. Με τον Φελπς κολύμπησα το 2011 στο grand prix του Indianapolis αλλα και στο παναμερικάνικο πρωτάθλημα το 2011. Στο grand prix ήμουν 5ος και αυτός φυσικά 1ος».

gazzetta.gr