Γιατί η τέχνη είναι διέξοδος και όχι πόρνη. Είναι διέξοδος που αν δεν την προσεγγίσεις με σεβασμό και ανθρωπιά θα σου θυμίζει κάθε λεπτό πόσο μόνος είσαι και πόσο μοναχικά τα έργα σου.

Του Χρήστου Βασιλάκη

Κάθε λεπτό θα τρέχει στο πλάι σου ένας μικρός θεός αγκαλιά με την θλίψη. Και η θλίψη δεν αστειεύεται. Σου παρουσιάζει το φάντασμα του διαβόλου σαν σύμμαχο.

Και όσο περνάει ο καιρός ο σύμμαχος δυναμώνει και σε απομονώνει, την ίδια στιγμη που εσύ ζεις τον μύθο ότι δημιουργείς κόσμους ξεχωριστούς και ιδανικούς.

Και η ώρα της κρίσης και του μακρύ απολογισμού θα σε σταυρώσει χωρίς οίκτο.

Ο διάβολος θα αποχωρήσει και σαν διαχρονικός Ιούδας θα σε εγκαταλείψει. Και τότε η μοναξιά θα σε μαστιγώνει. Θα ψάξεις συμμάχους με ανθρώπινη υπόσταση και ευγενή συναισθήματα.

Και αν είσαι Τυχερός ξεκινά πάλι…

ΑΦΗΣΤΕ ΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ

Please enter your comment!
Please enter your name here